แม้แสงแดดยามบ่ายจะร้อนแรงบ แต่ก็มิอาจจะร้อนเท่ากับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในบ้าน ไอรินานอนพิงหลังบนโซฟา มองนาฬิกาที่แขวนบนผนังซึ่งบอกเวลาว่าสามีของเธอยังคงทำงานอยู่อีกพักใหญ่ ความรู้สึกตื่นเต้นปะปนกับความปรารถนาค่อยๆ ก่อตัวในอก เธอค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางทีละเม็ด นิ้วเรียวยาวเลื่อนลงอย่างช้าๆ เผยผิวเนียนนุ่มที่ซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้า เสื้อผ้าค่อยๆ ร่วงลงพื้น ปล่อยให้ร่างเปลือยเปล่าของเธอโอบล้อมด้วยความอบอุ่นของแสงแดด
“เคอร์ติส...” เธอเรียกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ชื่อนั้นหลุดออกจากริมฝีปากราวกับคำเชิญชวน ลูกชายวัย 19 ยืนอยู่ตรงหน้า มือของเขากำลังปลดเข็มขัดด้วยท่าทางที่ทั้งตื่นเต้นและกระวนกระวาย ดวงตาคู่คมจับจ้องร่างของไอรินาด้วยความหิวกระหาย “มาเร็วสิ อย่าปล่อยให้แม่รอนาน”
เคอร์ติสยิ้มมุมปาก ขณะที่กางเกงยีนส์หลุดลงพื้น เผยร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยพลังแห่งวัยหนุ่ม เขาก้าวเข้ามาใกล้ ร่างสูงใหญ่คุกเข่าลงตรงโซฟา มือหนาค่อยๆ ลูบไล้ต้นขาของไอรินา ฝ่ามือร้อนผ่าวของเขาสัมผัสผิวเย็นนุ่มของเธอ ทำให้ไอรินาสะท้านเบาๆ ราวกับกระแสไฟฟ้าพุ่งผ่านร่าง
“แม่สวยจริงๆ...” เขากระซิบ เสียงทุ้มต่ำสั่นสะท้านด้วยความหลงใหล “ผมทนไม่ไหวแล้ว”
ไอรินายิ้ม มือของเธอเอื้อมไปแตะใบหน้าของเขา ดึงเขาเข้ามาใกล้จนลมหายใจของทั้งคู่ผสานกัน “แล้วทำไมจะต้องทนล่ะลูก” เธอกระซิบตอบ ดวงตาคู่สวยจ้องมองเขาด้วยความท้าทาย “มา... ทำให้แม่พบกับความสุขหน่อย”
เคอร์ติสโน้มร่างลง ความร้อนจากร่างกายของเขาคลายความเย็นจากผิวของไอรินา เขาค่อยๆ สอดใส่แท่งเนื้อด้วยความนุ่มนวลในตอนแรก ทุกการเคลื่อนไหวช้าและมั่นคงราวกับกำลังริ้มรสภายในของมารดา ไอรินาครางออกมาเบาๆ มือของเธอเลื่อนไปจับไหล่กว้างของเขา นิ้วกดลงบนผิวหนังขณะที่เขาค่อยๆ เพิ่มจังหวะ
“ช้าๆ ก่อน... อย่ารีบ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ความรู้สึกที่เขามอบให้เริ่มทวีคูณ เขายิ้มกว้าง ปฏิบัติตามคำขอของเธอด้วยความตั้งใจ แต่เพียงไม่นาน ความปรารถนาที่พุ่งพล่านในตัวเขาก็ไม่อาจยับยั้งได้ จังหวะของเคอร์ติสเริ่มเร็วและหนักแน่นขึ้น ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยพลังแห่งวัยหนุ่มจนดังลั่นไปทั่วห้อง
ไอรินารู้สึกเหมือนร่างกายของเธอกำลังละลายไปกับจังหวะที่ลูกชายแท้ๆ มอบให้ เสียงครางของเธอดังขึ้น มือของเธอกำพนักโซฟาแน่น ขณะที่ร่างกายโค้งรับทุกการกระแทก “เคอร์ติส... โอ้... เร็วกว่านี้!” เธอร้องขอ เสียงของเธอเต็มไปด้วยความโหยหา เขาตอบสนองทันที จังหวะที่หนักแน่นและรวดเร็วยิ่งขึ้นภายในเสียดสีอย่างรุนแรง
ร่างกายของทั้งคู่เคลื่อนไหวสอดประสานราวกับท่วงทำนองที่สมบูรณ์แบบ เหงื่อหยดเล็กๆ ผุดขึ้นบนหน้าผากของเคอร์ติส ขณะที่เขามองลงมาที่ใบหน้าของไอรินา ดวงตาของเธอปิดลงเล็กน้อย ริมฝีปากเผยอออกด้วยความสุขสม “แม่... ของแม่มันแน่นจะผมแทบขาดใจ” เขากระซิบ ขณะที่มือของเขาจับสะโพกของเธอแน่น ควบคุมจังหวะให้ลึกลงและรุนแรงยิ่งขึ้น
ไอรินาครางออกมาดังขึ้น ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเมื่อความรู้สึกถึงจุดสูงสุดเริ่มก่อตัว “อย่าหยุด... โอ้ อย่าหยุด!” เธอร้อง มือของเธอเลื่อนไปเกาะที่ต้นคอของเขา ดึงเขาเข้ามาจูบอย่างเร่าร้อน ริมฝีปากของทั้งคู่ผสานกัน ลิ้นพันกันในจังหวะที่เร่าร้อนไม่แพ้การเคลื่อนไหวของร่างกาย
ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่งเมื่อความสุขสมระเบิดออกมา ไอรินารู้สึกเหมือนร่างกายของเธอแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ก่อนจะรวมตัวกันใหม่ด้วยความอิ่มเอม เสียงครางของเธอผสานกับเสียงคำรามต่ำของเคอร์ติสขณะที่เขาถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ร่างกายของเกร็งแน่น ก่อนจะผ่อนคลายลง เขานอนทับร่างของไอรินา ลมหายใจหอบถี่ของทั้งคู่ดังก้องในห้อง หน้าผากของเขาซบลงบนไหล่ของเธอ ขณะที่ไอรินายิ้ม มือของเธอลูบไล้แผ่นหลังของเขาเบาๆ
“ลูกช่างเก่งกว่าพ่อเสียอีก” เธอกระซิบหยอกล้อ เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอ “พูดงี้...เดี๋ยวพ่อก็น้อยในหรอกแม่”
แต่ทันใดนั้น เสียงเครื่องยนต์รถยนต์ดังขึ้นจากหน้าบ้าน หัวใจของไอรินาเต้นแรงราวกับจะหลุดออกจากอก “เคอร์ติส! พ่อมา!” เธอร้อง มือผลักร่างของเขาออกอย่างรวดเร็ว
“เชี่ยแล้ว!” เคอร์ติสกระโดดลุกขึ้น คว้ากางเกงของเขาที่กองอยู่บนพื้น ไอรินารีบคว้าเสื้อเชิ้ตของตัวเองมาสวม สองมือสั่นเทาด้วยความตื่นตระหนก เธอวิ่งไปหยิบกางเกงที่ตกอยู่ใกล้โซฟา ขณะที่เคอร์ติสพยายามสวมเสื้อของเขาให้เข้าที่
“เร็วเข้า! ถ้าเขาจับได้ พวกเราตายแน่!” ไอรินาพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน ขณะที่เสียงฝีเท้าจากหน้าบ้านเริ่มใกล้เข้ามา
เคอร์ติสสวมรองเท้าด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า ก่อนจะวิ่งขึ้นบันไดเข้าห้องตัวเอง ไอรินารีบจัดท่านั่งบนโซฟาให้ดูเป็นปกติ หยิบนิตยสารที่วางอยู่บนโต๊ะมาถือไว้ ทำท่าทางเหมือนกำลังอ่าน
ประตูหน้าบ้านเปิดออก สามีของเธอก้าวเข้ามา พร้อมรอยยิ้มเหนื่อยล้าบนใบหน้า “ที่รัก วันนี้รถติดชะมัดเลย” เขาพูด ขณะวางกระเป๋าลง
ไอรินายิ้มตอบ หัวใจยังเต้นระรัว “จริงเหรอคะ? คงจะเหนื่อยแย่ ไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนเถอะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ซ่อนความลับที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ไว้อย่างแนบเนียน
เมื่อสามีของเธอเดินขึ้นบันไดไป ไอรินาถอนหายใจยาว มองไปยังบันไดที่เคอร์ติสเพิ่งวิ่งขึ้นไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ ความตื่นเต้นจากเหตุการณ์เมื่อครู่ยังคงหลงเหลืออยู่ในร่างกาย และเธอรู้ดีว่า... นี่คงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
กดติดตามทวิตไว้นะ
ทวิตสำรอง
เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ
ความคิดเห็น