ห้องนั่งเล่นที่สลัวแสงสลัวจากโคมไฟ มอลลี่และพ่อยืนอยู่ใกล้กัน ความร้อนจากร่างกายของทั้งคู่แผ่ออกมาในอากาศที่เงียบสงัด เสื้อผ้าท่อนบนยังคงติดกาย แต่ท่อนล่างของทั้งสองว่างเปล่า เผยให้เห็นผิวที่เปียกชื้นด้วยเหงื่อและความปรารถนา มอลลี่เงยหน้าขึ้นมองพ่อของเธอ ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความโหยหา เธอยกขาข้างหนึ่งขึ้น พาดเอวของเขา เพื่อเปิดทางให้เขา
เขาก้าวเข้าใกล้ มือหนาของเขาจับที่สะโพกของเธอแน่น ดึงร่างของเธอเข้ามาเกือบชิดติด เขาย่อตัวลงเล็กน้อย ตำแหน่งที่สมบูรณ์แบบเพื่อสอดแท่งเนื้อที่แข็งขึงเข้าไปในความนุ่มนวลของเธอ มอลลี่สูดลมหายใจเฮือก รู้สึกถึงความร้อนที่พุ่งเข้ามา เธอยื่นมือจับคอของเขา นิ้วเรียวเกาะเกี่ยวเส้นผมที่เริ่มหงอกด้านหลังคอของเขา ขณะที่เขากระชับแขนโอบรอบเอวของเธอราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดลอยไป
“พ่อคะ...” มอลลี่กระซิบ เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย “ช้าๆ ก่อนได้ไหมคะ”
“พ่อพยายามอยู่แต่...” เขาตอบ น้ำเสียงทุ้มแหบด้วยความตื่นเต้น “แต่ลูกทำให้พ่ออดใจไม่ไหว”
ทั้งสองเริ่มขยับตัวในท่ายืนนั้น เขาเคลื่อนเอวช้าๆ ในตอนแรก ราวกับกำลังลิ้มรสทุกวินาทีของความคับแน่น มอลลี่เกาะคอเขาแน่นขึ้น ร่างกายของเธอตอบสนองทุกจังหวะของเขา เสียงลมหายใจของทั้งคู่ดังผสมกันในห้อง เสียงครางแผ่วเบาของมอลลี่เริ่มดังขึ้นเมื่อเขาเพิ่มความเร็ว เอวของเขาขยับเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ ความร้อนและความชื้นจากร่างกายของทั้งสองผสานกัน น้ำหล่อลื่นจากมอลลี่หยดลงสู่พื้นไม้เป็นจังหวะตามการเคลื่อนไหว
“มองพ่อสิ” เขาพูด เสียงของเขาดังราวคำสั่งที่นุ่มนวล เขาเอียงหน้าเข้าใกล้ หน้าผากของทั้งสองแนบชิดกัน ดวงตาคู่คมของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ
มอลลี่ไม่ละสายตา เธอรู้สึกถึงทุกอย่าง ความแข็งแกร่ง และความเร่าร้อนที่เขามอบให้ “พ่อคะ... หนู...” เธอพูดไม่จบ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเมื่อความสุขพุ่งถึงจุดสูงสุด
เขาครางต่ำในลำคอ ความเคลื่อนไหวของเขายิ่งเร็วและหนักหน่วง ภายในเสียดสีอย่างรุนแรงจนในที่สุดทั้งสองก็ถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน เสียงร้องของมอลลี่ดังก้องในห้อง ขณะที่เขาเกร็งร่างกาย ปลดปล่อยทุกอย่างที่เขามี มันเป็นช่วงเวลาแห่งความเร่าร้อน ที่ทั้งสองหลงอยู่ในกันและกัน
เมื่อเขาถอนตัวออกช้าๆ ความร้อนที่เขาหลั่งทิ้งไว้ในตัวมอลลี่ค่อยๆ ไหลลงตามต้นขาของเธอ หยดลงสู่พื้นไม้ด้านล่าง มอลลี่ยังคงยึดคอเขาไว้ หายใจหอบถี่ เธอยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน
“พ่อ...” เธอหัวเราะเบาๆ หายใจยังไม่ปกติ “น้ำพ่อเยอะมาก”
เขายิ้มตอบ มือของเขายังโอบเอวเธอไว้ “ลูกก็ไม่แพ้กันนะ มอลลี่” เขากระซิบ ก่อนจะก้มลงจูบที่หน้าผากของเธออย่างนุ่มนวล
ทั้งสองยืนอยู่นิ่งๆ ชั่วครู่ ปล่อยให้ความเงียบและความอบอุ่นของร่างกายอีกฝ่ายโอบล้อมพวกเขาไว้ ค่ำคืนนี้ยังไม่จบ และทั้งคู่รู้ดีว่ามันจะยิ่งเข้มข้นขึ้นอีก
กดติดตามทวิตไว้นะ
ทวิตสำรอง
เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ
ความคิดเห็น