ในห้องนอนอันอบอุ่นของบ้านเจ้าสาว แสงแดดยามบ่ายสาดส่องผ่านผ้าม่านบางๆ สะท้อนบนชุดเจ้าสาวลายลูกไม้สีงาช้างที่รัดรึงเรือนร่างของ อแมนด้า สาวผมบลอนด์ที่เปล่งประกายราวกับนางฟ้า งานแต่งงานของเธอกำลังจะเริ่มในอีกไม่ถึงสามชั่วโมง แต่ขณะนี้ เธอกลับนั่งอยู่บนตักของปีเตอร์ พ่อของเธอ
ชุดเจ้าสาวของอแมนด้าถูกแหวกออกอย่างระมัดระวัง หน้าอกอวบอิ่มเผยออกมาในอากาศเย็น กระโปรงยาวถูกดึงขึ้นกองที่เอว เผยให้เห็นผิวขาวนวลและส่วนที่ซ่อนเร้นของเธอ ปีเตอร์ที่เปลือยเปล่านั่งอยู่บนโซฟาขาว มือหนาลูบไล้ที่เอวบางของเธออย่างนุ่มนวล ก่อนจะเลื่อนลงวางที่ท้องน้อย ขณะที่อแมนด้าค่อยๆ ขยับตัวลง สัมผัสถึงแท่งเนื้อแข็งแกร่งของเขาที่สอดเข้าไปในร่างกายของเธอ
“ลูกพ่อ…” เสียงทุ้มของปีเตอร์ดังขึ้นขณะที่หน้าอกกว้างของเขาสัมผัสกับแผ่นหลังของเธอ “พ่อไม่อยากให้ลูกแต่งงานเลย” เขากระซิบ มือข้างหนึ่งโอบรัดเอวเธอแน่นขึ้นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป
อแมนด้าก้มหน้าเล็กน้อย ผมบลอนด์ยาวสลวยไหลลงปกปิดใบหน้าที่แดงระเรื่อ เธอขยับสะโพกช้าๆ ในจังหวะที่เร่าร้อนแต่เปี่ยมด้วยความรู้สึก “พ่อคะ… ถ้าคนอื่นรู้เรื่องของเรา มันคงไม่ดี” เสียงของเธอสั่นเครือ ทั้งจากความสุขทางกายและความขัดแย้งในใจ “อแมนด้าต้องทำสิ่งนี้… เพื่อครอบครัวของเรา”
“แต่หัวใจของลูกอยู่กับพ่อ” ปีเตอร์พูด มืออีกข้างเลื่อนขึ้นลูบไล้หน้าท้องแบนราบของเธอ ก่อนจะเลื่อนสูงขึ้นสัมผัสหน้าอกที่เปลือยเปล่า เขาบีบเบาๆ ทำให้อแมนด้าสูดหายใจเฮือก “บอกพ่อสิ ว่าพ่อคิดผิด”
อแมนด้าไม่ตอบ เธอเพียงเร่งจังหวะการขยับตัว ปล่อยให้ร่างกายเป็นผู้พูดแทน เสียงหายใจถี่กระชั้นของทั้งคู่ดังก้องในห้องที่เงียบสงัด ความร้อนจากร่างกายของปีเตอร์แผ่ออกมาผสมผสานกับกลิ่นน้ำหอมจางๆ ของอแมนด้า สร้างบรรยากาศที่ทั้งหวานซึ้งและต้องห้าม
“ลูกเป็นของพ่อ” ปีเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่ทั้งรักและเจ็บปวด เขากดจูบลงที่ไหล่เนียนของเธอ ฟันขบผิวบางเบาๆ ทิ้งรอยแดงจางๆ “ถึงแม้แค่ในช่วงเวลาสั้นๆนี้”
อแมนด้าหลับตาลง น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงจากหางตา แต่ร่างกายของเธอยังคงเคลื่อนไหวต่อไป ราวกับต้องการจดจำสัมผัสของเขาทุกส่วน เธอเอื้อมมือไปด้านหลัง จับที่ต้นคอของปีเตอร์ ดึงเขาเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น “ฉันรักพ่อค่ะ” เธอกระซิบในที่สุด เสียงของเธอแทบจะกลืนหายไปในความร้อนรน “แต่ฉันไม่มีทางเลือก”
คำพูดของเธอเหมือนจุดชนวนบางอย่างในตัวปีเตอร์ เขาโอบรัดเธอแน่นขึ้น ขยับสะโพกตอบสนองจังหวะของเธออย่างดุดัน ความสุขที่ท่วมท้นเริ่มก่อตัวขึ้นในร่างกายของทั้งคู่ อแมนด้าส่งเสียงครางเบาๆ ศีรษะของเธอเอนพิงไหล่ของเขา ขณะที่มือของปีเตอร์กดลงที่ท้องน้อยของเธอราวกับจะยึดเธอไว้กับตัวเองตลอดไป
ในที่สุด เขาก็ระเบิดออกมา อแมนด้าสั่นเทิ้มในอ้อมแขนของปีเตอร์ ร่างกายของเธออ่อนระทวยเมื่อทุกอย่างสงบลง ปีเตอร์กอดเธอไว้แน่น หายใจหนักหน่วงขณะที่หน้าผากของเขาพิงกับหลังคอของเธอ “พ่อจะรอ” เขากระซิบ “ไม่ว่าลูกจะเป็นของใครในสายตาคนอื่น”
อแมนด้าไม่ตอบ เธอเพียงนั่งนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของเขา ปล่อยให้ความเงียบกลบกลืนความรู้สึกผิดและความรักที่ไม่มีวันสมหวัง ข้างนอก เสียงแขกที่เริ่มมารวมตัวกันดังแว่วเข้ามา เตือนเธอว่าอีกไม่นาน เธอจะต้องสวมหน้ากากของเจ้าสาวที่สมบูรณ์แบบ และทิ้งช่วงเวลานี้ไว้เป็นเพียงความลับในใจตลอดไป
กดติดตามทวิตไว้นะ
ทวิตสำรอง
เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น