ให้พ่อแก้เสี้ยน



แสงไฟสลัวในห้องพักโรงแรมหรูชั้นบนสุดของเมือง สะท้อนเงาของเอ็มม่าบนผนังกระจกขนาดใหญ่ เธอยืนพิงขอบหน้าต่าง มองออกไปยังเส้นขอบฟ้าที่ระยิบระยับของเมืองยามค่ำคืน ผมสีน้ำตาลเข้มของเธอปล่อยสยายลงบนไหล่เปลือยเปล่า ชุดเดรสสีแดงเข้ารูปเน้นส่วนโค้งเว้าของร่างกายได้อย่างสมบูรณ์แบบ เธอถอนหายใจเบาๆ ความคาดหวังในค่ำคืนนี้กำลังจางหายไปอย่างรวดเร็ว

งานเลี้ยงเมื่อสองชั่วโมงก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความสนุกสนาน เสียงหัวเราะ และแชมเปญที่ไหลรินไม่ขาดสาย คู่เดทของเธอ เจมส์ หนุ่มหน้าตาดีที่ดูเหมือนจะสมบูรณ์ในนิยาย กลับกลายเป็นความผิดหวังครั้งใหญ่เมื่อพวกเขากลับมาที่ห้องพัก เขาเมามายเกินไป ประหม่าเกินไป และที่แย่ที่สุดคือไม่มีความชำนาญพอที่จะจุดไฟในตัวเธอได้เลยสักนิด การจูบของเขายุ่งเหยิงราวกับเด็กหนุ่มที่เพิ่งหัดรัก มือของเขาสั่นเทาและไม่รู้ว่าจะสัมผัสเธอตรงไหน เอ็มม่าพยายามอดทน แต่ในที่สุด เธอก็หมดความอดกลั้น

“เจมส์ กลับบ้านไปนอนเถอะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามควบคุมความหงุดหงิด พร้อมกับยื่นแจ็คเก็ตของเขาให้ เขาพึมพำคำขอโทษบางอย่างที่เธอไม่ได้สนใจฟัง ก่อนจะเดินโซเซออกจากห้องไป เอ็มม่าปิดประตูตามหลังเขา ถอนหายใจยาวเหยียด ร่างกายของเธอยังคงร้อนรุ่มด้วยความปรารถนาที่ไม่ได้ถูกเติมเต็ม

เธอเดินไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะข้างเตียง ปลายนิ้วเลื่อนหาชื่อที่คุ้นเคยในรายชื่อผู้ติดต่อ “Dad❤” เธอกดโทรออกโดยไม่ลังเล แม้ว่านาฬิกาจะบอกเวลาตีหนึ่งแล้วก็ตาม เสียงของเขาดังขึ้นหลังสัญญาณรอเพียงไม่กี่วินาที

“ไงลูก? เกิดอะไรขึ้น?” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยปนความง่วงเล็กน้อย

“มารับหนูหน่อย” เธอพูดสั้นๆ น้ำเสียงฉายแววหงุดหงิดและรำคาญ “ตอนนี้อยู่ที่โรงแรมแกรนด์ พลาซ่า ห้อง 2501”

“เดี๋ยวนี้เลยเหรอ?” เขาถาม แต่เธอรู้ว่าเขากำลังคว้ากุญแจรถอยู่แล้ว

“ค่ะ เดี๋ยวนี้” เอ็มม่าตอบ ก่อนจะวางสาย เธอเดินไปที่กระจก มองภาพสะท้อนของตัวเอง ดวงตาคู่สวยของเธอเปล่งประกายด้วยความท้าทาย ค่ำคืนนี้ยังไม่จบ และเธอจะไม่ยอมให้มันจบลงด้วยความว่างเปล่า

ผ่านไปเกือบชั่วโมงมีเสียงเคาะประตู เสียงดึงเอ็มม่าออกจากภวังค์แห่งความหงุดหงิด เธอเดินไปเปิดประตู และที่นั่น เขายืนอยู่ รูปกายสูงใหญ่ของเขากรอบประตู ผมสีเข้มยุ่งเล็กน้อยราวกับเพิ่งลุกจากเตียง ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาจับจ้องเธอทันที สายตานั้นคมกริบ ประเมินทุกอณูของร่างกายเธอในชุดเดรสที่ยังคงรัดรูป เขาไม่พูดอะไรสักคำ แต่รอยยิ้มมุมปากบ่งบอกว่าเขารู้ดีว่าเธอต้องการอะไร

“เข้ามาค่ะ” เอ็มม่าพูด น้ำเสียงสั่นเล็กน้อยด้วยความคาดหวังที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว เขาก้าวเข้ามา ปิดประตูตามหลังด้วยความนุ่มนวล เขาเดินตรงมาหาเธอ ช้าๆ แต่เปี่ยมด้วยเจตนา ดวงตาของเขาไม่ละจากเธอสักวินาที เขาหยุดยืนห่างจากเธอเพียงไม่กี่นิ้ว กลิ่นน้ำหอมผู้ชายจางๆ ของเขาลอยมาแตะจมูกเธอ ทำให้หัวใจของเอ็มม่าเต้นแรงขึ้น

“ลูกไม่ได้แค่อยากให้พ่อพาเธอกลับบ้าน ใช่มั้ย?” เขาถาม เสียงทุ้มต่ำนั้นสั่นสะเทือนในอกของเธอ เอ็มม่ากลืนน้ำลาย ไม่ทันได้ตอบ เขาก็ยื่นมือมาสัมผัสที่ขอบชุดเดรสของเธอ นิ้วของเขาลื่นไถลไปตามตะเข็บผ้า ก่อนจะค่อยๆ ดึงซิปด้านหลังลงอย่างช้าๆ เสียงซิปดังเบาๆ ในความเงียบของห้อง ผ้าสีแดงร่วงหล่นลงที่พื้น เผยให้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเธอใต้แสงไฟสลัว

เอ็มม่าหายใจถี่ขึ้นเมื่อเขาจับไหล่ของเธอ พลิกตัวเธอให้หันหลัง แต่ดันเธอให้อยู่ท่าคลานบนเตียงนุ่มอย่างนุ่มนวลแต่หนักแน่น เอ็มม่าตกใจแต่ความตื่นเต้นพุ่งพล่านในเส้นเลือด เธอเชื่อฟังราวกับร่างกายของเธอไม่ใช่ของเธออีกต่อไป เธอแอ่นก้นช้าๆ เผยส่วนที่เปียกชุ่มและร้อนรุ่มของเธอให้เขาเห็น

พ่อของเธอคุกเข่าลงที่ขอบเตียง ปลดเข็มขัดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นลำแท่งที่แข็งขึงของเขา เอ็มม่าจ้องมองด้วยความตื่นเต้นปนหวาดหวั่น มันใหญ่กว่าที่เธอคาดไว้ มือของเขาจับแขนทั้งสองข้างของเธอ ดึงมาด้านหลัง ให้เธอใช่มือแหวกแก้มก้นออกกว้าง เขาไม่เสียเวลากับคำพูดหรือการเกี้ยวพาราสี เขาเลื่อนตัวเข้าใกล้  และเมื่อเขาขยับเข้าใกล้ เธอรู้สึกถึงแท่งเนื้อร้อนๆ ของมันที่สัมผัสกับร่องเปียกชุ่มของเธอ

ไม่มีคำเตือน ไม่มีการป้องกันใดๆ เขาผลักลำแท่งของเขาเข้าไปในตัวเธอด้วยการเคลื่อนไหวที่หนักแน่นและมั่นใจ เอ็มม่าครางออกมาดังลั่น “อ๊ะ!” ความรู้สึกของการถูกเติมเต็มนั้นรุนแรงเกินกว่าที่เธอเคยสัมผัส ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเมื่อเขาดันลึกขึ้น ทุกนิ้วของเขาทำให้เธอรู้สึกถึงความต้องการที่ถูกปลดปล่อย

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา!” เสียงครางของเธอหลุดออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อพ่อของเธอเริ่มเคลื่อนไหว จังหวะของเขารวดเร็วและหนักหน่วง ราวกับเขาตั้งใจจะลบทุกความผิดหวังของคืนนี้ออกจากตัวเธอ “อื้ออ อ๊ะ อ๊ะ แรงๆ ค่ะ!” เธอร้อง มือของเธอพยายามขยับแต่ถูกเขายึดไว้แน่น ความรู้สึกของการถูกควบคุมทำให้เธอยิ่งเสียวซ่าน

“อ๊าาา อ๊างง หนูเสียวว!” เสียงของเธอแตกพร่าเมื่อความสุขท่วมท้นร่างกาย เขาไม่หยุด ขณะที่สะโพกของเขายังคงกระแทกอย่างไม่ปรานี ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เอ็มม่ารู้สึกเหมือนร่างกายของเธอกำลังละลาย ไฟแห่งความปรารถนาที่ดับมอดไปเมื่อชั่วโมงก่อนหน้านี้ถูกจุดขึ้นใหม่ สว่างไสวและร้อนแรงยิ่งกว่าที่เธอเคยจินตนาการ

ค่ำคืนนี้ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นความผิดหวัง กลายเป็นสิ่งที่น่าจดจำเกินกว่าที่เอ็มม่าจะคาดคิด เธอปล่อยตัวเองให้จมอยู่ในความสุขที่พ่อมอบให้ ร่างกายและจิตใจของเธอเป็นของเขาในชั่วขณะนั้น และเธอรู้ว่าเธอจะไม่มีวันลืมมัน

.
.
.
.

ไม่กี่เดือนหลังจากค่ำคืนอันร้อนแรงในห้องพักโรงแรม เอ็มม่ายืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องนอนของเธอ มือของเธอลูบไล้ไปบนผิวของชุดราตรีสีแดงเข้มที่เธอสวมในคืนนั้น ผ้าซาตินนุ่มลื่นรัดรอบส่วนโค้งของร่างกายเธออย่างสมบูรณ์แบบ ราวกับถูกตัดเย็บมาเพื่อยั่วเย้าพ่อของเธอให้ตกอยู่ในภวังค์แห่งความปรารถนาครั้งแล้วครั้งเล่า ค่ำคืนเหล่านั้นเต็มไปด้วยการสวมบทบาท เสียงคราง และการสัมผัสที่จุดไฟในตัวเธอทุกครั้งที่เขาก้าวเข้ามาในห้อง

เขากลายเป็นมากกว่าพ่อที่มารับเธอในคืนที่เธอผิดหวัง เขากลายเป็นคนที่เติมเต็มทุกความโหยหาของเธอ ทั้งร่างกายและจิตใจ ความสัมพันธ์ของพวกเขาเติบโตขึ้นจากไฟแห่งความหลงใหล กลายเป็นสิ่งที่ลึกซึ้งและยั่งยืนยิ่งกว่า เธอมักจะยิ้มเมื่อนึกถึงคืนแรกที่เร่าร้อน และวิธีที่เขาทำให้เธอละลายในอ้อมแขนของเขา

แต่ตอนนี้ เมื่อเอ็มม่ามองลงไปที่ร่างกายของตัวเอง เธอเห็นการเปลี่ยนแปลงที่กำลังเกิดขึ้น ท้องของเธอเริ่มโค้งนูนเล็กน้อย สัญญาณของชีวิตใหม่ที่กำลังเติบโตภายใน ชุดราตรีที่เคยเป็นสัญลักษณ์ของความรุ่มร้อนเริ่มคับแน่นเกินไป เธอหัวเราะเบาๆ กับตัวเองเมื่อตระหนักว่าในไม่ช้า เธอจะต้องเก็บมันไว้ในตู้ และหันไปสวมชุดที่หลวมสบายกว่า

เขาเดินเข้ามาในห้อง ขณะที่เธอกำลังถอดชุดราตรีออกอย่างระมัดระวัง เขายิ้มกว้าง มือของเขาวางลงบนท้องของเธออย่างอ่อนโยน “ถึงเวลาวางชุดนี้พักก่อนแล้วสินะ?” เขาพูด น้ำเสียงอบอุ่นและขี้เล่น

เอ็มม่าหันไปมองเขา ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความรักและความซุกซน “แค่ชั่วคราวเท่านั้น” เธอตอบ “เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง หนูจะใส่มันให้พ่อดูอีกครั้ง และคราวนี้ พ่อจะต้องทำให้หนูครางดังกว่าเดิม”

เขาหัวเราะ ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด ความอบอุ่นของร่างกายเขาทำให้เธอรู้สึกมั่นคงและปลอดภัย ค่ำคืนแห่งความรุ่มร้อนอาจกลายเป็นเพียงความทรงจำชั่วคราว แต่ความรักและความผูกพันที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาจะคงอยู่ตลอดไป พร้อมกับชีวิตใหม่ที่กำลังจะมาเติมเต็มครอบครัวของพวกเขา


กดติดตามทวิตไว้นะ

ทวิตสำรอง

เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ

ความคิดเห็น