ยี่หวา หญิงสาววัย 35 ปี ผู้เปี่ยมด้วยเสน่ห์แห่งความเป็นผู้ใหญ่ ร่างกายเปลือยเปล่ามีเพียงยกทรงสีชมพูที่รัดรึงทรวงอกอวบอิ่มของเธอไว้อย่างยั่วยวน เธออยู่ในท่าคลานเข่า เท้าศอกบนโซฟานุ่มสีครีม ผมยาวสีน้ำตาลเข้มปล่อยสยายลงแตะพื้น ใบหน้าสวยคมที่แดงระเรื่อด้วยความรัญจวนหันมองไปด้านหลังเล็กน้อย
แทนไท ลูกชายวัย 20 ปี รูปงาม กล้ามเนื้อแน่นตึงจากวัยหนุ่มที่เต็มไปด้วยพลังกลัดมัน คุกเข่าอยู่ด้านหลังเธอ มือใหญ่จับสะโพกกลมกลึงของยี่หวาอย่างมั่นคง ดวงตาคู่คมจ้องมองร่างอันเย้ายวนของเธอด้วยความหิวกระหาย เขาค่อยๆ สอดท่อนเนื้อที่แข็งแกร่งเข้าในร่างของเธอ จังหวะช้าๆ แต่หนักแน่น ส่งให้ยี่หวาต้องกัดริมฝีปากกลั้นเสียงคราง
“เจ้าเด็กบ้า...” เสียงของยี่หวาดังขึ้น สั่นเครือด้วยความเสียวซ่าน เธอพยายามหันมองหน้าเขา “ทำไม... ทำไมชอบมาเอาแต่แม่ โอยสส...”
แทนไทยิ้มเจ้าเล่ห์ มือข้างหนึ่งลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนนุ่มของเธอ ขณะที่อีกมือบีบสะโพกแน่นขึ้น “ก็เพราะแม่ขาว แม่อวบ แม่น่าเย็ดครับ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า จังหวะการเคลื่อนไหวเริ่มเร็วขึ้น “โอยย... แถมคับแน่นแบบนี้ ผมจะไปทนไหวได้ยังไง”
“ว้าย!” ยี่หวาร้องว้ายด้วยความเขินอาย ใบหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าเดิม เธอพยายามข่มอารมณ์ แต่ความเสียวซ่านที่แทนไทมอบให้มันรุนแรงเกินต้าน “ดูซี่... พูดไม่อายปากเลย คนอะไรเอาแม่ตัวเอง อาห์!” เสียงครางหลุดออกมาโดยไม่ตั้งใจเมื่อแทนไทโน้มตัวลง จูบลงที่ต้นคอของเธอ พร้อมกับเร่งจังหวะการเคลื่อนไหวให้หนักหน่วงยิ่งขึ้น
ผิวขาวนวลของเธอระยิบระยับด้วยเหงื่อบางๆ ที่ผุดพราย แทนไทมองภาพนั้นด้วยความหลงใหล มือของเขาลูบไล้ไปทั่วร่างของเธอราวกับกำลังชื่นชมงานศิลปะชิ้นเอก
“แม่จะทนไหวเหรอครับ” แทนไทกระซิบข้างหูเธอ น้ำเสียงทุ้มนุ่มแต่แฝงด้วยความยั่วเย้า “ผมยังไม่อยากให้มันจบเร็วๆ นะ”
ยี่หวากัดฟัน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสุขสมที่ยากจะระงับ “เจ้าเด็กแสบ... อย่ามายั่วฉัน โอยย... เร็วกว่านี้สิ!” เธอสั่งด้วยน้ำเสียงที่ทั้งเขินอายและเร่งเร้า มือของเธอเกาะขอบโซฟาแน่น ขณะที่ร่างกายโอนอ่อนไปตามจังหวะของเขา
แทนไทหัวเราะเบาๆ ก่อนจะทำตามคำขอของเธอ จังหวะของเขารุนแรงและรวดเร็วยิ่งขึ้น เสียงครางของทั้งสองดังผสานกันราวกับบทเพลงแห่งราคะ ห้องนั่งเล่นที่เคยเงียบสงบในยามบ่าย กลายเป็นเวทีแห่งความร้อนแรงของสองร่างที่หลอมรวมเป็นหนึ่ง
ในที่สุด ความสุขสมก็พุ่งถึงจุดสูงสุด ยี่หวาร้องครางยาว ร่างกายสั่นเทาด้วยความเสียวซ่าน แทนไทเองก็ไม่ต่างกัน เขากอดร่างของเธอแน่น ขณะที่ทั้งสองปลดปล่อยความปรารถนาออกมาพร้อมกัน เสียงหอบหายใจดังก้องในห้อง ขณะที่แสงแดดยามบ่ายยังคงสาดส่องอย่างเงียบงัน
ยี่หวานอนคว่ำหน้าลงบนโซฟา ผมยุ่งเหยิงปกหน้า แทนไทนั่งลงข้างๆ มองเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “แม่โอเคไหมครับ?” เขาถามพร้อมกับยื่นมือไปลูบผมเธอเบาๆ
“เจ้าเด็กบ้า...” ยี่หวาตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง แต่แฝงด้วยรอยยิ้ม “ครั้งหน้า... ลูกต้องรับผิดชอบให้มากกว่านี้”
แทนไทหัวเราะ “รับรองครับแม่ ผมรับผิดชอบเต็มที่แน่นอน”
และในห้องนั่งเล่นนั้น ความร้อนแรงของบ่ายวันนั้นยังคงทิ้งร่องรอยแห่งความทรงจำที่ทั้งสองจะไม่มีวันลืม
กดติดตามทวิตไว้นะ
ทวิตสำรอง
เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น