ณ ฟาร์มอันกว้างใหญ่ที่โอบล้อมด้วยทุ่งหญ้าเขียวขจีและกลิ่นดินอันชุ่มฉ่ำ มุมหนึ่งของความเงียบสงบถูกกลบด้วยเสียงหายใจถี่รัวและแรงกระแทกที่สม่ำเสมอ บนโต๊ะไม้เก่าแก่ที่ตั้งอยู่นอกตัวบ้าน ชายวัยกลางคนที่มีผิวกายหยาบกร้านจากแดดและลมยืนเด่นเป็นสง่า ร่างกายเปลือยเปล่าของเขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่ผ่านการใช้งานหนัก ลำควยแข็งขึงของเขากำลังเคลื่อนไหวเข้าออกในร่างของหญิงสาวด้วยจังหวะที่ดุดันราวกับเครื่องจักร เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องในอากาศเย็นยามเช้า
มันจะไม่แปลกเลยถ้าทั้งคู่ไม่ได้เป็นพ่อลูกกัน
หญิงสาวที่นอนราบบนโต๊ะนั้นเกือบจะเปลือยเปล่า มีเพียงเสื้อยืดสีขาวตัวบางที่ถูกดึงขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินอกอวบอิ่มของเธอ ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อจากทั้งความเขินอายและความร้อนรุ่มที่แผ่ออกมาจากภายใน ดวงตาคู่สวยของเธอเต็มไปด้วยความสับสนและความรู้สึกผิด เธอกัดริมฝีปากแน่น ขณะที่มือหนาของชายผู้นั้นช้อนเข้าที่คอของเธออย่างนุ่มนวลแต่หนักแน่น บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา
“มีอะไรผิดปกติเหรอลูก?” เสียงทุ้มของเขาดังขึ้น พร้อมรอยยิ้มมุมปากที่เจือแววท้าทาย “อย่าบอกนะว่าไม่เคยโดนมาก่อน?”
คำถามนั้นทำให้หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย เธอพยายามกลืนน้ำลายที่ติดอยู่ในลำคอ “ใช่… แน่นอนว่าหนูเคย…” เสียงของเธอสั่นเครือ “แต่ไม่ใช่… ไม่ใช่กับพ่อตัวเอง…”
เขาขมวดคิ้ว มือที่จับคอเธอยังคงแน่น ขณะที่อีกมือเลื่อนลงไปเกาะที่สะโพกของเธอเพื่อยึดร่างเธอให้อยู่นิ่ง “หมายความว่ายังไง? หืม? พ่อทำให้ลูกรู้สึกไม่ดีรึไง?”
“ไม่… มันดี…” เธอตอบเสียงแผ่ว ความรู้สึกผิดบาปในใจสู้กับความสุขที่ร่างกายสัมผัสได้ “แต่… เราไม่ควรทำแบบนี้…” เธอพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แทบจะเป็นคำร้องขอ
เขาหัวเราะเบา ๆ เสียงนั้นทั้งนุ่มนวลและเย้ยหยัน “ก็จริง แต่ตอนนี้ลูกอยู่ที่นี่ อยู่กับพ่อที่ฟาร์มแห่งนี้” เขาก้มลงกระซิบใกล้ใบหูของเธอ “ลูกควรจะชินกับมันซะ คิดว่าลูกจะทำเพื่อพ่อได้มั้ย หืม?”
เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าของเขา ราวกับกำลังชั่งใจระหว่างศีลธรรมและความปรารถนาที่กำลังครอบงำ “โอเค…” ในที่สุดเธอก็พูดออกมา เสียงนั้นเบาแต่ชัดเจน “ถ้าพ่อต้องการแบบนั้น…”
รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น ดวงตาคู่คมกริบของเขาจับจ้องร่างของเธอราวกับนักล่าที่รู้ว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว การเคลื่อนไหวของเขากลับมาดุเดือดยิ่งกว่าเดิม แท่งของเขาทะลวงเข้าไปในร่างของเธอด้วยพลังที่ไม่อาจต้านทาน โต๊ะไม้ส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดราวกับจะพังทลายภายใต้แรงกระแทก หญิงสาวหลับตาลงแน่น มือของเธอเกาะขอบโต๊ะไว้แน่น ขณะที่ร่างกายของเธอถูกกลืนกินด้วยเปลวไฟแห่งความสุขและความรู้สึกผิดที่ปะทะกันอย่างไม่หยุดยั้ง
ลมเย็นพัดผ่านทุ่งหญ้า แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาบนร่างทั้งสองที่กำลังหลอมรวมเป็นหนึ่ง แต่ในใจของหญิงสาว คำถามยังคงดังก้องอยู่ว่า… เธอจะยอมให้ตัวเองจมลงในความสัมพันธ์ต้องห้ามนี้ได้นานแค่ไหน?
กดติดตามทวิตไว้นะ
ทวิตสำรอง
เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น