ลูกเป็นเชียร์ลีดเดอร์






ดีแลนยืนพิงกำแพงห้องล็อคเกอร์ มือล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์ตัวเก่ง ดวงตาคมกริบจ้องมองเชียร์ลีดเดอร์สาว แอนนี่ ลูกสาวของเขาที่กำลังเก็บของลงกระเป๋าด้วยท่าทีไม่รีบร้อน เสียงเชียร์จากสนามด้านนอกค่อยๆ จางหายไป เหลือเพียงความเงียบที่อบอวลด้วยกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ของเธอผสมกับกลิ่นเหงื่อจากการเต้นสุดพลังเมื่อครู่ แสงไฟในห้องล็อคเกอร์ส่องกระทบผมสีน้ำตาลอ่อนของแอนนี่ที่ปลิวไหวขณะเธอก้มตัวลง ทำให้ดีแลนอดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก เขารู้ดีว่านี่ไม่ใช่แค่การมา "ชื่นชมผลงาน" อย่างที่เขาบอกตัวเอง

แอนนี่เงยหน้าขึ้นมองเขา สายตาคู่สวยประสานเข้ากับดวงตาของเขาแวบหนึ่งก่อนจะแกล้งทำเป็นไม่สนใจ "มองอะไรคะ ป๊ะป๋า? หรือว่าเมื่อกี้หนูเต้นไม่ดี?" เสียงเธอเจือแววหยอกเย้า ขณะที่มือยังคงจัดของในกระเป๋าต่อไป

"เต้นดีจนเกินไปต่างหาก" ดีแลนตอบกลับด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม ก้าวเท้าเข้าไปใกล้เธอช้าๆ "แต่ที่แน่ๆ พ่อไม่ได้มาดูแค่นั้น" เขาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ระยะห่างแค่ปลายนิ้วสัมผัสได้ แอนนี่เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เธอยิ้มกว้าง แววตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์

"แล้วมาทำอะไรล่ะคะ ถ้าไม่ดูหนูเต้น?" เธอถามพร้อมเอียงคอเล็กน้อย ท่าทางน่ารักปนยั่วยวนที่รู้ดีว่าทำให้ดีแลนแพ้ทางทุกครั้ง

เขาขยับเข้าไปใกล้อีกนิด จนแอนนี่ต้องถอยหลังไปพิงตู้ล็อคเกอร์ ดีแลนวางมือข้างหนึ่งลงบนตู้ข้างศีรษะของเธอ ก้มหน้าลงกระซิบข้างหู "มาดูว่าลูกจะ 'ขอบคุณ' ป๊ายังไงไงล่ะ หลังจากที่ซ้อมลีลากันมาทั้งคืน" เสียงของเขาต่ำลงเรื่อยๆ ลมหายใจร้อนผ่าวเป่าริมหูของแอนนี่จนเธอรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว

แอนนี่หัวเราะเบาๆ พยายามกลบเกลื่อนความเขิน "ขอบคุณอะไรกันคะ หนูก็แค่ทำตามที่โค้ชสอนมา" เธอพูดพลางยกมือขึ้นผลักอกเขาเบาๆ แต่ดีแลนไม่ขยับ แถมยังจับมือเธอเอาไว้แน่น

"โค้ชคนไหนกัน? ป๊าหรือเปล่า?" เขายิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะก้มลงจูบที่หลังมือของเธอเบาๆ แอนนี่สะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ดึงมือกลับ เธอมองหน้าเขาด้วยสายตาที่เริ่มเปลี่ยนไป จากหยอกเย้าเป็นบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น

ห้องล็อคเกอร์เงียบสนิท มีเพียงเสียงลมหายใจของทั้งคู่ที่เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ แอนนี่กัดปากล่างเบาๆ ก่อนจะพูดขึ้น "ถ้าจะขอบคุณจริงๆ... เดี๋ยวหนูทำให้ดูเองค่ะ ว่าซ้อมมาดีแค่ไหน" คำพูดของเธอเหมือนจุดไฟในตัวดีแลนให้ลุกโชน เขาดึงเธอเข้ามากอดแน่น ก่อนที่ประตูห้องล็อคเกอร์จะปิดลงอย่างเงียบเชียบ ทิ้งให้ทั้งสองคนอยู่ในโลกส่วนตัวที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและเสียงหัวเราะเบาๆ ที่ดังขึ้นเป็นระยะ


ในห้องน้ำเล็กๆ แคบๆ ที่ซ่อนตัวอยู่มุมหนึ่งของห้องล็อคเกอร์ กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อผสมกับความร้อนระอุจากร่างกายของทั้งคู่ทำให้บรรยากาศยิ่งเร่าร้อน แอนนี่ย่อตัวลง มือทั้งสองยันขอบชักโครกแน่น ชุดเชียร์ลีดเดอร์สีทองเกาะอกยังคงรัดรูปโชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งของเธออย่างเย้ายวน แต่ชั้นในสีขาวบางเบานั้นถูกถอดทิ้งไปแล้ว กระโปรงสั้นจู๋ของชุดเชียร์ลีดเดอร์ถูกยกขึ้นเพียงเล็กน้อยก็เผยให้เห็นผิวเนียนนุ่มและช่องทางที่เชื้อเชิญ ดีแลนยืนอยู่ด้านหลัง ร่างกายเปลือยเปล่าของเขากล้ามแน่นเป็นมัด เหงื่อเริ่มผุดพราวจากความตื่นเต้น เขามองภาพตรงหน้าด้วยสายตาหิวกระหาย ก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้ มือข้างหนึ่งจับสะโพกของเธอเบาๆ เพื่อประคอง

“แอนนี่... ลูกรู้มั้ยว่าลูกสวยแค่ไหนตอนนี้?” ดีแลนกระซิบ มือของเขาลูบไล้ผิวเนียนของเธอช้าๆ ขณะที่ร่างกายเริ่มแนบชิด แอนนี่หันมองเขาผ่านไหล่ แววตาเต็มไปด้วยความยั่วยวน “ป๊ะป๋า... ถ้าชมเก่งขนาดนี้ ก็ทำให้หนูรู้สึกดีกว่านี้สิคะ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ สะโพกขยับเล็กน้อยราวกับท้าทาย

เขายิ้มตอบ ก่อนจะสอดใส่ท่อนเนื้อเข้าไปอย่างนุ่มนวลแต่หนักแน่น เสียงครางเบาๆ ดังขึ้นจากปากของแอนนี่เมื่อร่างกายของทั้งคู่เชื่อมต่อเป็นหนึ่ง ดีแลนโน้มตัวลง จูบที่ต้นคอของเธอ “ลูกร้อนแรงยิ่งกว่าตอนเต้นบนสนามอีกนะ” เขากระซิบ ขยับเอวสอดใส่เข้าจังหวะช้าๆ แต่เร่งเร้าขึ้นเรื่อยๆ แอนนี่กัดปากล่าง พยายามกลั้นเสียง แต่สุดท้ายก็ปล่อยครางออกมา “ป๊ะป๋า... อื้อ... อย่าหยุดนะคะ หนูชอบแบบนี้” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา มือจิกชักโครกแน่นขึ้นเมื่อความสุขเริ่มท่วมท้น

เหงื่อเริ่มไหลหยดจากหน้าผากของดีแลนลงสู่หลังของแอนนี่ ผสมผสานกับความชุ่มชื้นจากร่างกายของเธอ “ลูก... ป๊าทนไม่ไหวแล้ว ลูกทำให้ป๊าบ้าคลั่งทุกครั้ง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มือจับสะโพกของเธอแน่นขึ้น ขยับสอดใส่เร็วขึ้นจนเสียงกระทบกันของผิวเนื้อดังก้องในห้องน้ำแคบๆ แอนนี่ตอบกลับด้วยเสียงครางหวาน “ป๊ะป๋า... หนูก็เหมือนกัน... ทำให้หนูถึงสุดๆ ไปเลยค่ะ” เธอเอ่ย ร่างกายสั่นสะท้านเมื่อความสุขพุ่งถึงจุดสูงสุด

ทั้งคู่เคลื่อนไหวไปด้วยกันในจังหวะที่เร่าร้อนและลงตัว จนในที่สุด ความสุขที่กักเก็บไว้ก็ระเบิดออกมา ทั้งสองถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ร่างกายของแอนนี่สั่นเทาในอ้อมแขนของดีแลน ขณะที่เขากอดเธอแน่นจากด้านหลัง ความอบอุ่นจากของเหลวที่ล้นออกมาไหลหยดลงพื้น ผสมกับเหงื่อที่เปียกชุ่มทั้งคู่ ดีแลนจูบที่ไหล่ของเธอเบาๆ “ลูกนี่มันสุดยอดจริงๆ” เขากระซิบ แอนนี่ยิ้มอ่อนแรง หันหน้ามาจูบเขาที่มุมปาก “ป๊ะป๋าก็ไม่เลวเหมือนกันนะคะ” เธอหยอก

หลังจากนั้น ทั้งคู่ช่วยกันพยุงร่างกายที่อ่อนล้าเข้าไปในห้องอาบน้ำเล็กๆ ข้างๆ ฝักบัวส่งสายน้ำเย็นฉ่ำชะล้างเหงื่อและความร้อนจากร่างกายของทั้งสอง ดีแลนโอบแอนนี่จากด้านหลัง มือลูบไล้ไปตามผิวของเธออย่างอ่อนโยน ขณะที่เธอหัวเราะเบาๆ เมื่อเขาหยอกล้อด้วยการราดน้ำใส่หน้า “เดี๋ยวแวะทานอะไรก่อนกลับบ้านนะ” เขาพูดขณะเช็ดตัวให้เธอ แอนนี่พยักหน้า มองเขาด้วยสายตาอบอุ่น “ตกลงค่ะ แต่... คราวหน้าห้ามช้าล่ะ” เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไปด้วยกัน

ดีแลนคว้ากุญแจรถและพาแอนนี่ออกจากห้องล็อคเกอร์ มุ่งหน้าไปยังบ้านของเธอด้วยรอยยิ้มที่ยังคงหลงเหลือจากความทรงจำร้อนแรงเมื่อครู่




กดติดตามทวิตไว้นะ

ทวิตสำรอง

เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ

ความคิดเห็น