เรื่องเสียวครอบครัวในตำนาน - Forbidden Love


เรื่องเสียวครอบครัวในตำนาน [Link]

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่ออ่านเฉพาะกลุ่มที่ชื่นชอบในเรื่องแนวนี้ ชื่อตัวละครถูกสมมติขึ้นทั้งสิ้นมิได้มีตัวตนอยู่จริง กรุณาอย่า(ห้าม)นำไปโพสต์ต่อข้างนอก อันนี้ไม่ได้หวงแต่เพราะผมไม่อยากให้ผู้ที่ไม่ได้มีความชื่นชอบตรงกันขุดโคตรผู้แต่งนั่นก็คือผมขึ้นมาด่า และผมหวังว่าจะใช้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้ต้องการให้ใช้เป็นแนวทางปฏิบัติแต่อย่างใด ขอบคุณครับ...jam

"นี่คุณ... มีจดหมายอยู่ในตู้อีกซองหนิ ทำไมไม่หยิบเข้าบ้าน" ไกรศักดิ์ ชายวัย 42 พูดขึ้นเมื่อก้าวเข้ามาในบ้าน บ้านซึ่งแสนจะอบอุ่นภายใต้บรรยายกาศการรับประทานอาหารมื้อค่ำของวันศุกร์

"เมื่อเย็น ๆ ชั้นก็หยิบมาหมดแล้วนะคะคุณ" แม่บ้านแสนสวยภรรยาคุณไกรศักดิ์ รับซองจดหมายพลางตอบด้วยสีหน้าสงสัย เพราะเธอแน่ใจว่าสำรวจจนถี่ถ้วนกับตู้จดหมายเล็ก ๆ แล้ว มันมีแต่เพียงบิลค่าโทรศัพท์เท่านั้น 

เธอชื่อ วัชรี อายุ 37 ห่างจากสามีถึง 5 ปี วัชรีเป็นคนหุ่นดี เธอไม่ปล่อยให้ทรวดทรงองเอวหย่อนคล้อยไปตามกาลเวลา ถ้าไม่มีใครบอกก็คงไม่รู้ว่าเธอให้กำเนิดบุตรแล้วถึง 3 คน

"ของผมรึเปล่าครับแม่" เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น แม้จะเรียนถึงมหาวิทยาลัยปี 2 แล้ว วีรพงษ์ ลูกชายคนโตก็ยังไม่วายออกอาการอยากรู้อยากเห็นเหมือนเด็ก ๆ

"ไม่ใช่ของวีหรอกจ๊ะ... เค้าจ่าหน้าซองถึงเจ้าบ้าน เอ... ไม่มีชื่อผู้ส่ง" วัชรีพลิกซองจดหมายดูให้แน่ใจ
"มาค่าหนูอ่านให้" เด็กสาววัย 18 อ่อนกว่าพี่ชาย 1 ปี หน้าตาเธอคมขำ ผิวพรรณขาวปานหยวก ชายมากมายในสถาบันต่างหมายปอง แต่เธอก็ยังไม่มีข่าวคบใครให้เสียชื่อเสียงดาวคณะ เธอชื่อไพริน เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน และเป็นความภูมิใจของผู้เป็นพ่อ แม่ ที่ให้กำเนิดธิดาที่งดงาม เธอรับซองจดหมายเกาะมันออกอ่านอย่างฉะฉาน

"เรียนเจ้าบ้าน ทางบริษัทได้มีนโยบายโปรโมทการท่องเที่ยว โดยจัดแคมเปน พักผ่อนหย่อนใจฟรี หาดส่วนตัวอันสวยงาม ทรายขาวละเอียด พร้อมที่พัก อาหาร เครื่องดื่ม และคนรับใช้ เป็นเวลา 2 วัน 1 คืน พร้อมแพคเกจเงินสด 1 แสนบาท ผู้โชคดีบริษัทได้สุ่มจากหมายเลขบัตรประชาชน ตรวจสอบได้ที่หนังสือพิมพ์ทุกฉบับ ประจำวันศุกร์ที่ 13"

"นี่ไงพ่อ... มีจริง ๆ ด้วย" นัทพงษ์ ลูกชายคนสุดท้องวัย 11 ขวบ วิ่งไปหยิบหนังสือพิมพ์มาให้คุณแม่ วัชรีรู้สึกงง เนื่องจากเธอเป็นแม่บ้าน ทั้งวันอยู่กับบ้าน หนังสือพิมพ์เธอก็อ่าน แต่แปลกใจที่ไม่ได้เห็นคอลัมน์นี้ทั้ง ๆ ที่อยู่ด้านหน้าหนังสือพิมพ์ วัชรีคุ่นคิด หรือว่าเธอไม่ทันมอง

"ว่ายังไงต่อลูก" ไกรศักดิ์บอกให้ลูกสาวอ่านต่อ

"กำหนดการคือ วันเสาร์ที่ 14 ที่ตั้งอยู่ตามแผนที่ ที่แนบมาให้... นี่ค่ะแผนที่"

"ก็ไม่ไกลมากนะ" ไกรศักดิ์รับแผนที่มาดูแล้วบ่นพึมพำ

"คุณค่ะ อย่าไปเลย ชั้นว่ามันแปลก ๆ อยู่นะ" วัชรีปรามสามีด้วยสีหน้าไม่สู้ดี เมื่อรู้สึกว่าสามีเริ่มอยากรับข้อเสนอที่ได้ฟัง

"ไปสิค่ะพ่อ วันเสาร์อาทิตย์ รินไม่มีเรียน"

"ผมไปด้วยนะพี่ริน" นัทพงษ์เขย่าแขนอ้อนพี่สาว ไพรินจะรักน้องคนนี้มากเนื่องจากยังเด็ก เวลานอนก็นอนห้องเดียวกัน ถึงขนาดนัทพงษ์อยากได้อะไร ถ้าไม่เกินกำลัง พี่สาวก็จะหามาให้ตลอด

"อย่างนี้ผมก็อดไปสิพ่อ พรุ่งนี้ผมมีพรีเซนเตชั่น" วีรพงษ์ตัดพ้อด้วยความเสียดาย

"เค้าคงไม่หลอกมั๊ง ออกหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราไปกัน ถ้าไม่เป็นอย่างที่บอกไว้ก็กลับทันที... ดีไม๊"

"ดี..." 2 พี่น้องเอ่ยปากพร้อมกันด้วยความตื่นเต้นที่จะได้ไปเที่ยว แต่ขณะเดียวกันอีกฟากหนึ่งของโต๊ะอาหาร วัชรีผู้เป็นแม่ยังออกอาการกังวลอยู่

"ส่วนวีพ่อจะซื้อของมาฝาก" ทั้งครอบครัวทานอาหารมื้อค่ำคุยกันอย่างมีความสุข

< ---------------------------------------- >

"กรี๊ดดดดด!!!" บนเตียงนอนนุ่ม ๆ วัชรีสะดุ้งเฮือก ลุกขึ้นนั่งเหงื่อกาฬแตก ผมเผ้ายุ่งเหยิง

"เป็นอะไรรี คุณเป็นอะไร" ไกรศักดิ์ตื่นขึ้นจากเสียงกรีดร้องของภรรยา เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง แต่ก็ยังไม่ทิ้งอาการงัวเงีย

"คุณพ่อ... คุณพ่อมาบอกชั้น... บอกว่าอย่าไป อย่าพาลูกรินไป"

"โถ่รี... มันก็แค่ความฝัน พ่อคุณเสียไปตั้งนานแล้วนะ ยังคิดถึงท่านอยู่อีกเหรอ... หัวค่ำกินมากไปรึเปล่า"
"ไม่นะค่ะ มันเหมือนจริงมาก คุณพ่อดึงแขนลูกรินไว้บอกว่าอย่าไป... อย่าไป"

"นอนเถอะรี ฝันร้ายกลายเป็นดี คุณไม่เคยได้ยินเหรอ พรุ่งนี้ผมต้องขับรถแต่เช้านะ... นอนเถอะ" 

ไกรศักดิ์พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้ภรรยา วัชรีค่อย ๆ ล้มตัวลงนอนก่ายหน้าผากพยายามข่มตานอนไม่คิดถึงเรื่องในฝันแต่กว่าจะหลับก็ใช้เวลาจนเกือบรุ่ง

< ---------------------------------------- >

"โอ้โห!... สวยจังเลยคะพ่อ" ไพรินก้าวเท้าลงจากรถ เธออุทานกับสิ่งที่เห็นเมื่อได้มาถึง บ้านไม้ชั้นเดียวสีขาวหลังขนาดพอเหมาะริมชายหาด หน้าบ้านเป็นชานล้อมรั้วมีโต๊ะเล็ก ๆ เหมาะสำหรับนั่งจิบกาแฟในยามเช้า ตัวบ้านประดับประดาไปด้วยผ้าบาง ๆ สีขาวห้อยระย้าปลิวไสว มองลงไปที่ริมหาดมีซุ้มดอกไม้สีสวยสดพร้อมด้วยเตียงผ้าใบ 1 คู่ ที่นี้ดูราวกับสวรรค์ก็ไม่ปาน

"บ้านอุ่นรัก" ไกรศักดิ์พูดขึ้นเมื่อมองเห็นป้ายข้างประตูทางเข้าบ้าน เค้าพินิจมอง มันเป็นป้ายที่ทำขึ้นเอง ดูแล้วอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เค้าเอื้อมมือจะจับลูกบิดประตู พลันมันก็เปิดออกก่อนที่มือของเค้าจะแตะ

"สวัสดีครับ คุณคงเป็นคุณไกรศักดิ์ บ้านอุ่นรักยินดีต้อนรับครับ ผมอานนท์ คนรับใช้ของคุณ... เชิญครับ" เสียงทักทายจากชายวัยกลางคนหน้าตาดีถึงขั้นหล่อซึ่งยืนอยู่ภายใน

"เห็นไม๊ผมบอกแล้วว่าไม่มีอะไร" ไกรศักดิ์พูดกับภรรยา

"ชั้นคงคิดมากไปเองมั๊งคะ" วัชรีตอบแต่สีหน้ายังไม่คลายความกังวลลงเท่าไหร่ อานนท์พาเดินแนะนำห้องต่าง ๆ ภายในตัวบ้านด้วยท่าทางนอบน้อม

"นั่นอะไรครับลุง" นัทพงษ์แหงนมองกลางห้องนั่งเล่น บนขื่อมีผ้าห้อยอยู่ 2 ผืน ผืนหนึ่งสั้นปลายหลุดลุ่ยเหมือนฉีกขาด อีกผืนหนึ่งยาวกว่าปลายเรียบคล้ายโดนตัด

"เจ้าของบ้านคงเคยใช้แขวนอะไรมั๊งครับ" อานนท์ตอบผ่านๆ เหมือนไม่รู้

"อย่าไปยุ่งของเค้าเลยนัท เรามาอยู่แค่คืนเดียว" ไพรินซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ พูดพลางลูบศีรษะน้องชาย

"เชิญตามสบายครับ นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วผมขอตัวเตรียมอาหารก่อน" อานนท์พามาถึงห้องนอนแล้วเดินจากไป ทุกคนขนของเข้าห้อง ไกรศักดิ์นอนกับภรรยา และไพรินนอนกับน้องชาย เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงทุกคนต่างพร้อมที่ห้องอาหาร

"โห... น่ากินจังเลยครับ" นัทพงษ์ปรี่เข้าไปนั่งคว้าน่องไก่กินอย่างเอร็ดอร่อย โต๊ะอาหารเป็นแบบกะทัดรัดไม่ใหญ่โต แต่รายการอาหารที่อยู่บนโต๊ะล้วนแล้วแต่สวยงามน่าทาน ทุกคนยิ้มแย้มพูดคุยและรับประทานอาหาร

"ผมไปเล่นน้ำนะครับ"

"พี่ไปด้วย" 2 พี่น้องพออิ่มได้ที่ก็ออกอาการซน วิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อลงเล่นน้ำทันที ไม่นานไกรศักดิ์และภรรยาเดินตามไปห่าง ๆ ทั้งคู่นั่งเอนผ่อนคลายบนเตียงผ้าใบภายใต้ซุ้มดอกไม้ โต๊ะตัวเล็ก ๆ ที่ขั้นอยู่ระหว่างกลางมีขวดแชมเปญแช่ในถังน้ำแข็งตั้งอยู่

"พระเจ้า... ผมไม่เคยรู้สึกสบายอย่างนี้มาก่อนเลย"

ไกรศักดิ์บอกกับวัชรีพลางจิบแชมเปน มองไปยังลูก ๆ ที่เล่นน้ำอย่างสนุกสนาน ไพรินอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ เมื่อเปียกน้ำจึงลู่รัดร่างอวบถึงแม้จะมีบราเซียสีขาวห่อหุ้มอยู่ แต่ปลายยอดของปทุมถันขนาด 34 มันดันออกมาจนเห็นเป็นเม็ด ด้วยความที่เสื้อตัวใหญ่อยู่แล้วและเป็นหาดส่วนตัวจึงไม่ต้องอายใคร ท่อนล่างของเธอจึงมีเพียงชั้นในสีขาวปิดบังเนินสงวนไว้เท่านั้น ทำให้มองเห็นสัดส่วนเธอได้ชัดเจน เอวคอดกิ่วรับกับอกอวบอิ่มและสะโพกผายได้รูป ใบหน้าใส ๆ เส้นผมเปียกน้ำสะบัดไปมายิ่งดูเซ็กส์ซี่ 

......แต่ใครเล่าจะรู้ว่าทุกอิริยาบทของเด็กสาวกำลังถูกจับจ้องจากชายวัยกลางคน..........อานนท์ยืนแง้มผ้าม่านอยู่ภายในบ้าน เค้ามองชื่นชมความงดงามของเด็กสาว แววตามีประกายเอ็นดูราวกับว่าไพรินเป็นลูกสาวของตัวเอง.........

< ---------------------------------------- >

เวลาล่วงเลยไปถึง 3 ทุม ทุกคนเริ่มอ่อนเพลียจากการดื่มด่ำความสุขที่ได้รับ ไม่ว่าจะเป็นอาการเลิศรส เครื่องดื่มชั้นดี และความสนุกสนาน

"อานนท์ วันนี้คงแค่นี้ล่ะไม่รบกวนแล้ว พวกผมจะเข้านอนแล้ว" ภายในห้องนั่งเล่นไกรศักดิ์พูดกับอานนท์แสดงอาการขอบคุณ

"ครับ ส่วนเรื่องเงินรางวัลผมจะเตรียมไว้ให้พรุ่งนี้เช้า หลับฝันดีนะครับ" 

อานนท์พูดจบแล้วโค้งคำนับแต่แววตาดูมีเลศนัยบางอย่าง 

ต่างคนเข้าห้องนอน ไกรศักดิ์ใส่กางเกงแพรสีเขียวตัวเดียวนอนกับวัชรีที่อยู่ในชุดนอนยาวสายเดี่ยวเนื้อผ้าเงาลื่น ในส่วนของไพริน เธอใส่เสื้อกล้ามพอดีตัวเต้าอวบเบียดอัดเป็นลูก เธอไม่ชอบใส่บราเซียนอนเพราะรู้สึกอึดอัด ท่อนล่างสวมเพียงชั้นในสีขาวตัวจิ๋วบาง ๆ เท่านั้น นัทพงษ์น้องชายใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นชั้นในไม่ใส่ ทั้งคู่นอนด้วยกันแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ๆ

< ---------------------------------------- >

เวลาผ่านไปทุกคนหลับสนิทภายใต้ชายคาบ้านอุ่นรัก กระทั่งถึงตี 3 ทุกอย่างล้วนสงบนิ่ง มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องและเสียงเกรียวคลื่นกระทบฝั่ง พลันก็มีเสียงแผ่วเบาเล็ดลอดออกมา

"อืมมม" ไพรินครางกระเส่าในลำคอ เธอเสียววาบที่ยอดถัน เมื่อมือเด็กชายวัย 11 ปี ลูบไล้ไปตามเต้าอวบของพี่สาวซึ่งนอนตะแคงกอดเค้าอยู่ในอ้อมแขน นัทพงษ์ซุกใบหน้าเข้ากับอกอวบดอมดมความหอม เธอหลับตาพริ้มแอ่นอกรับการซุกไซ้ร์ของน้องชาย ปลายยอดหดแข็งดันเสื้อกล้ามออกมาเป็นเม็ด เด็กน้อยวัย 11 ปี แลบลิ้นออกแตะวนเข้ากับยอดบัวนอกเสื้อของพี่สาว มือน้อย ๆ ค่อย ๆ บีบเคล้นเต้าเต่งจนไพรินเสียวซ่าน

"อืมมมมม" ไพรินงุนงงกับสิ่งที่เกิด แต่ยังคงบิดกายเล็กน้อยด้วยความสยิว นัทพงษ์ละมือจากเต้าอวบไล้ลงผ่านสีข้างสอดผ่านเสื้อกล้ามเข้าไปช้า ๆ ไพรินรู้สึกวูบวาบเหมือนไฟซ๊อตเมื่อถูกมือชายสัมผัสเนื้อแท้ เธอซ่านเสียวไปทั้งร่างเมื่อปลายยอดปทุมเริ่มฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำลายและความอุ่นจากปากน้องชายซึ่งกำลังโลมเลียเธออยู่ 

นัทพงษ์ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเนียนแขนที่สอดเข้าไปทำให้เสื้อร่นขึ้น เค้าค่อย ๆ จับพี่สาวพลิกตัวนอนหงาย ไพรินเองก็ไม่มีอาการแข็งขืนแม้แต่น้อย เธอเหมือนตกอยู่ในภวังค์ นัทพงษ์ก้มลงจูบที่หน้าท้องแบนราบ ไพรินแขม่วเกร็งท้องทันทีด้วยความสยิว เด็กน้อยลากลิ้นฉ่ำช้า ๆ พลางจับชายเสื้อเลิกขึ้น

"โอววว์" ไพรินแอ่นกายครางกระเส่า ทันทีที่เสื้อถูกเลิกขึ้นพ้นผ่านจนชายเสื้อเกี่ยวสะกิดยอดเต้าอวบเต่ง ผิวขาวไม่มีแม้รอยตำหนิกระทบแสงจันทร์ส่งให้ยิ่งนวลเนียน ยอดถันตั้งเป็นเม็ดชูชันสีชมพูอ่อนท้าให้โลมเลีย ไพรินสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจ เมื่อนัทพงษ์ก้มหน้าลงใกล้เต้าอวบของเธอ 

ปลายลิ้นถูกแลบออก จะงอยฉ่ำไปด้วยน้ำลายแตะเข้ากับยอดถันเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ วนไล้ไปมารอบ ๆ ไพรินเสียวซ่านเธอรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงภายในร่องหลืบของเธอ มันเริ่มบีบตัวขมิบขับน้ำเมือกใส ๆ ออกมา

"อู้ยยยย... ซี๊ดส์" นัทพงษ์ดูดที่ปลายยอดพร้อมใช้ฟันหน้าขบเบา ๆ มือทั้ง 2 ข้างเคล้าคลึงเต้าไปพร้อม ๆ กัน บัดนี้น้ำรักของไพรินถูกขับออกมาจนแฉะชั้นในตัวจิ๋ว ความรู้สึกซ่านสยิวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนถาโถมเข้ามา แต่ในส่วนลึกแล้วเธอก็รู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยในการกระทำของน้องชายวัยเพียง 11 ปี ที่นอนด้วยกันมาตลอด แต่ในความสงสัยนั้นเธอกลับปล่อยมันไปตามความรู้สึกสุขสบายกับรสสัมผัสที่ได้รับ 

ถ้าเธอลืมตาซักหน่อยเธอจะเห็นว่าการกระทำของน้องชายเธอทั้งหมดนั้นล้วนแล้วแต่หลับตาทั้งสิ้น นัทพงษ์ไม่เป็นตัวของตัวเอง เค้าใช้ปลายนิ้วชี้และนิ้วโป้งบี้คลึงที่ยอดถันเบา ๆ

"ซี๊ดดดส์... นัท" ไพรินเลื่อนมือทั้ง 2 มาจับศีรษะน้องชายลูบไล้ระบายความเสียว แต่ทางนัทพงษ์นั้นกลับไร้ความรู้สึก เค้าค่อย ๆ ลดใบหน้าลงช้า ๆ ปลายลิ้นฉ่ำเลียไล้ลงผ่านผิวเนียนงาม

"อย่า... นัท... อย่า" ไพรินรู้ทันทีว่าน้องชายกำลังจะทำสิ่งใด เธอรั้งศีรษะน้องชายหมายจะให้เค้าหยุดการกระทำ แต่กลับต้องชะงักมือเกร็งหน้าท้องด้วยความเสียว เมื่อปลายลิ้นลากผ่านท้องน้อยบริเวณขอบชั้นในตัวจิ๋ว

"อูยยยยว์... นัท... ขึ้นมา... อย่า... ซี๊ดดดดส์" ไพรินพยายามรั้งศีรษะเค้าขึ้นมา แต่กลับไม่มีเรี่ยวแรงจะสู้กับเด็กน้อย เธอบิดกายเพื่อหลบหลีกปลายลิ้นที่กำลังจะเลื่อนลงมาถึงหว่างขาเธอ

"โอ้วววว์... นัท... ซี๊ดดดดส์... พอ... แล้ว... อย่านัท" ไพรินทั้งเสียวทั้งอาย เมื่อนัทพงษ์เลียลิ้นเข้ากับร่องสวรรค์อันฉ่ำแฉะของเธอถึงแม้จะเป็นเพียงภายนอก เธอคิดไปว่านัทพงษ์คงจะยิ้มเยาะเธอที่มีอารมณ์กับน้องชายจนหลังน้ำเสียวออกมาให้แฉะชั้นใน แต่ไม่เลยนัทพงษ์ทำไปโดยไร้สติ

< ---------------------------------------- >

อีกด้านหนึ่งของบ้าน วัชรีซึ่งรู้สึกไม่ดีกับการมาครั้งนี้อยู่แล้วเธอจึงค่อนข้างกระสับกระส่ายนอนหลับไม่สบายเท่าที่ควร

"จะไปไหนค่ะคุณ" วัชรีพูดทักขึ้น เธอรู้สึกตัวทันทีเมื่อสามีซึ่งนอนเคียงข้างดึงตัวขึ้นนั่ง เค้าเดินเปิดประตูห้องออกไปโดยไม่ตอบอะไร วัชรีเองคิดว่าไกรศักดิ์ออกไปเพื่อเข้าห้องน้ำจึงไม่ได้คิดอะไร เธอลดเปลือกตาลงเพื่อหลับต่อหวังให้ผ่านค่ำคืนนี้ไปโดยเร็ว

< ---------------------------------------- >

"ซี๊ดดดดดส์... นัท" ไพรินซึ่งพยายามแข็งขืนในเมื่อครู่ บัดนี้เริ่มปล่อยกายไปตามความเสียวที่ไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิต ต้นขาขาว ๆ เริ่มแบะออกเปิดทางให้น้องชายใช้ปลายลิ้นโลมเลียอย่างถนัดถนี่ ในใจเธอคิดเลยไปถึงการร่วมรักกับน้องชายที่กำลังจะบังเกิดในไม่ช้า ยิ่งทำให้ภายในร่องขมิบขับน้ำเหนียวออกมามากขึ้น 

ขณะที่ไพรินกำลังดื่มด่ำกับความสุขนั้นเอง ประตูห้องทั้ง ๆ ที่ล็อคอยู่กับถูกเปิดออกได้จากด้านนอก ไกรศักดิ์นั่นเอง เค้าก้าวเข้ามาในห้อง ห้องซึ่งลูกสาวกับลูกชายของเค้ากำลังบรรเลงเพลงสวาทกัน แต่ในความเป็นจริงแล้วไกรศักดิ์ก็เป็นเหมือนกับนัทพงษ์ เค้าเดินเข้ามาในห้องนี้ทั้ง ๆ ที่หลับตาอยู่ นัทพงษ์เหมือนรู้เวลาก็ผละออกจากการโลมเลียร่องเสียวของพี่สาว เค้าค่อย ๆ ถอยลงจากเตียงมายืนประจันหน้ากับผู้เป็นพ่อ แล้วจู่ ๆ ก็ล้มลงนอนกับพื้นห้อง 

ในวินาทีนั้นเองไกรศักดิ์ก็ได้สติ เปลือกตาค่อย ๆ ลืมขึ้นเผยให้เห็นภาพเบื้องหน้า หูที่เคยอื้ออึงเริ่มรับรู้ได้ยินเสียงรอบข้าง

"ซี๊ดดดดส์... อูววว์... นัท" เสียงครางกระเส่าและภาพที่เห็นเบื้องหน้าทำให้ไกรศักดิ์ถึงกับหายใจยาว ลูกสาวที่เค้าเลี้ยงดูมาแต่เล็กซึ่งยังคงหลับตาพริ้มนอนชันเข่าพร้อมลูบไล้เรือนร่างอันนวลเนียน มือซ้ายบีบเคล้นเต้าอวบ มือขวาสอดอยู่ภายในชั้นในตัวจิ๋วสีขาว ปลายนิ้วถูคลึงกับเม็ดละมุนเบา ๆ ภายนอกมองเห็นเป็นรอยมือขยุกขยิกไปมา ทั้งภาพและเสียงส่งให้ท่อนเอ็นของเค้าค่อย ๆ พองอย่างไม่ตั้งใจ ไม่มีความยั้งคิดแม้แต่น้อย เหมือนมีมนต์สะกดบางอย่างดลให้ไกรศักดิ์เดินเข้าหาร่างของลูกสาว เค้าค่อย ๆ ย่อตัวลงคุกเข่าข้าง ๆ นัทพงษ์ซึ่งบัดนี้หลับใหลไร้สติ

"นัท... นัทจ๋า" เสียงซึ่งฟังดูโหยหา อีกทั้งเบื้องหน้าคือหว่างขาอันหน้าค้นหาสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน พาให้ไกรศักดิ์ค่อย ๆ เลื่อนตัวคืบคลานขึ้นบนเตียงนุ่ม ๆ ใบหน้าค่อย ๆ ยื่นเข้าสู่จุดหมาย กลิ่นกายและน้ำเสียงช่างรัญจวนใจเค้ายิ่งนัก ไกรศักดิ์เลียนิ้วมือนอกชั้นในตัวน้อยอย่างหลงใหล

"อืมมมมม" ไพรินรับรู้ถึงสัมผัสจึงค่อย ๆ ถอนมือออกขึ้นเคล้นคลึงเต้าอวบอีกข้าง สะโพกผายแอ่นรับลิ้นซึ่งคิดว่าเป็นของน้อยชายอย่างลืมตัว ไกรศักดิ์ตวัดลิ้นเลียเน้นเข้ากับปุ่มกระสันต์ที่เต่งเป็นเม็ด ถึงแม้ไม่โดนเนื้อแท้แต่มันก็สร้างความเสียวให้เธอจนต้องระบายออกด้วยการเอื้อมมือลงไปลูบศีรษะเค้า แต่แล้วสัมผัสที่เปลี่ยนไป ไพรินถึงกับเบิ่งตาโพลงพร้อมผงกศีรษะขึ้นมอง

"ว้าย... พ่อ" เพียงได้เห็นแม้จะไม่ชัดนักในความมืด แต่ไพรินก็จำได้ทันที ถึงเธอจะเสียวสยิวเพียงใดแต่นี่คือพ่อบังเกิดเกล้าของเธอความละอายต่อบาปส่งให้เธอกรีดร้อง 2 มือดันศีรษะผู้เป็นพ่อให้ออกห่างจากของสงวน แต่บัดนี้ไกรศักดิ์หูอื้อตาลายไปหมด เค้าหลงในรสหอมหวานของน้ำเงี่ยนที่ถูกขมิบออกมาจนเกินจะคิดสิ่งใด

"อูยยยยยยยยว์... ซี๊ดดดส์" มือทั้ง 2 ก่อนเคยผลักไส เปลี่ยนเป็นกุมขยุ้มปอยผม ร่างนวลเนียนสะดุ้งเกร็งสะท้านขนตามตัวลุกชูชัน ไพรินเสียวจนจับขั้วหัวใจ เมื่อผู้เป็นพ่อเกร็งแซะปลายลิ้นผ่านขอบชั้นในเข้าสัมผัสกับติ่งเนื้อกลางพูหี

"ซี๊ดดดส์... อย่าค่ะ... พ่อ... อูววว์" เม็ดละมุนซึ่งถูกโลมเลียด้วยลิ้นสาก ๆ แต่ทว่ามีความหยุ่นนุ่มเต่งรับรสสัมผัสตามปฏิกิริยาของร่างกาย น้ำเงี่ยนภายในไหลชโลมลิ้นของไกรศักดิ์อย่างพร่างพรู มันช่างหอมหวานละมุนเหลือเกิน ไกรศักดิ์ดื่มด่ำกับติ่งเนื้อ กลิ่นและรสกระตุ้นลำควยภายใต้กางเกงแพรให้ค่อย ๆ แข็งขึ้นช้า ๆ ราวกับมีชีวิต ขอบขาชั้นในตัวน้อยถูกเค้าเกี่ยวรั้งเผยพูเนื้อให้จะงอยลิ้นตวัดเลียได้อย่างถนัด

"ซี๊ดดดดส์... ยะ... อย่า... ซี๊ดดดส์" สติซึ่งยังพอมีอยู่บ้างพาให้ไพรินใช้มือที่ดูเหมือนจะไม่มีเรี่ยวแรงผลักไสศีรษะของผู้เป็นพ่อ แต่มันไม่ทำให้ไกรศักดิ์รู้สึกตัวและหยุดเลียหีเธอแต่อย่างใด

"อูยยยยยว์" ไพรินสะดุ้งหน้าท้องแขม่วเกร็งกระตุก เมื่อไกรศักดิ์ผู้เป็นพ่อเกร็งเรียวลิ้น แล้วค่อย ๆ แทรกสอดเข้าในรูหีของเธอ ถึงมันจะไม่ลึกนักแต่ก็ทำให้ไพรินถึงกับผวากับความเสียว

"พะ... พอแล้ว... ซี๊ดดดส์... อย่าค่ะ... พ่อ... อูววว" ด้วยความไม่เคยมาก่อน ความซ่านสยิวเช่นนี้ส่งให้มือที่เคยผลักไสกลับเผลอลูบไล้ไปมากับศีรษะผู้เป็นพ่ออย่างนุ่มนวลทั้ง ๆ ที่ปากก็ยังพูดปราม ไกรศักดิ์กระดกลิ้นที่ยังแทรกตัวอยู่ในร่องสวาทสร้างความเสียวให้ไพรินยิ่งนัก บัดนี้ในสำนึกของเธอเริ่มเตลิดคิดไปถึงสิ่งซึ่งมากกว่าเรียวลิ้น ถ้าขณะนี้เป็นท่อนเนื้อของพ่อเธอมันจะมีความรู้สึกอย่างไร แต่อีกใจหนึ่งก็มีความเกรงกลัวต่อาปกรรม

"หยุดเถอะ... พะ... พ่อ... ซี๊ดดดส์" ไกรศักดิ์หยุดชะงัดแต่ไม่ใช่เกิดจากการห้ามปรามของลูกสาว เค้าค่อย ๆ เลื่อนตัวขึ้นพรมจูบไล่จากท้องน้อยผ่านเนินอกอิ่มจนถึงซอกคอขาว

"ยะ... อย่า... ซี๊ดดส์" ไพรินขนลุกเรียวเมื่อถูกซุกไซร์ ร่างน้อย ๆ ถูกคร่อมโดยพ่อบังเกิดเกล้าบิดแอ่น ใบหน้างามเอนเอียง ริมฝีปากเม้มแน่นด้วยความสยิว
"พอแล้ว... พ่อขา... พอ... อึ่มมมม" ไพรินเอามือทั้ง 2 ดันสีข้างไกรศักดิ์ แต่สำหรับเค้าแล้ว มันราวกับว่าเธอเอามาแตะเบา ๆ ลูบไล้เล่นเท่านั้น มือของเค้าซึ่งว่างอยู่เริ่มสอดเข้าเคล้นคลึงเนินอกอวบ

"อึ่มมมมม" ไพรินเผลอครางแอ่นรับอย่างลืมตัว ไกรศักดิ์โหย่งตัวใช้มืออีกข้างเกี่ยวขอบกางเกงแพรของตัวเองร่นลงไปถึงหน้าขาพร้อมขยับจนมันหลุดพ้นข้อเท้าไป ส่งให้ท่อนเนื้อเป็นอิสระ เมื่อเค้าหย่อนตัวลงเบา ๆ ความสูงที่แตกต่างกอบกับความยาวของลำควยเขื่อง พาให้ปลายหัวบานทาบลงกับปากร่องหีอันฉ่ำเยิ้ม ไพรินเองเมื่อรับสัมผัสอุ่นของท่อนควย ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย ใบหน้าเธอร้อนผ่าว รู้ถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอในอีกไม่ช้าไม่นาน

"อย่า... ปล่อย..." ไพรินเรียกสติกลับมาพยายามผลักไสพ่อเธอให้ออกห่าง เอวท่อนล่างขยับเบี่ยงหนีลำควยอุ่น ๆ นั้น แต่มันไร้ผลกับไกรศักดิ์ เค้ายังคงระดมจูบไซร์ซอกคอ

"น้ำลูกพ่อ... พ่อรักลูกนะ... อึมมม" ไกรศักดิ์พูดเสียงกระเส่าพรางเม้มริมฝีปากเข้ากับใบหูน้อย ๆ ท่อนล่างเบียดเสือกไสหัวควยกับร่องหีฉ่ำเยิ้ม ไออุ่นจากสำเนียงและสัมผัสอันแผ่วเบาส่งให้เธอขนรุกชูชัน
"น้ำไม่รักพ่อแล้วเหรอ... น้ำ" ไกรศักดิ์โยกเอวช้า ๆ พาเอาปลายควยงัดเข้ากับติ่งเนื้อ ตามด้วยท่อนล่างครูดกับเม็ดละมุนตลอดลำ ไพรินถึงกับผวาแอ่นโคกรับอย่างลืมตัว

"ซี๊ดดดส์... อย่าค่ะ... พ่อ" เสียงห้ามอันกระเส่าราวกับครางสยิว 2 มือเกร็งบีบสีข้างด้วยความเสียว ไกรศักดิ์กระเด้าเอวบดลำเนื้อถูไถกับเม็ดละมุนอย่างต่อเนื่อง ท่อนเอ็นของเค้าเริ่มเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเงี่ยนของลูกสาวที่คัดหลั่งออกมา

"น้ำ... พ่อคิดถึงลูกเหลือเกิน" ไกรศักดิ์พูดพลางจูบไล้มาที่พวงแก้ม ไพรินเองรู้สึกแปลกที่พ่อบังเกิดเกล้าเรียกเธอว่าน้ำ แต่ความสับสน และความเสียวร่องหีอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิตเด็กสาว ทำให้เธอไม่สามารถคิดอะไรไปไกลได้มากมายนัก

"พ่อ... ย่ะ... อย่า" เสียงห้ามหยุดลง พลันริมฝีปากเรียวงามที่พร่ำปรามก็ถูกประกบด้วยริมฝีปากของผู้เป็นพ่อ โดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ลิ้นเรียวของเค้าก็แทรกผ่านปากน้อย ๆ แตะเข้ากับลิ้นฉ่ำของเธอ จูบแรกที่หวงแหนของเด็กสาวเสียให้กับไกรศักดิ์ผู้เป็นพ่อของเธอเอง ความรู้สึกนุ่มละมุนอิ่มเอมแผ่วเบาพาให้เธอเคลิ้มเคลิ้มกับการจูบอันดูดดื่ม อีกทั้งส่วนล่างของไกรศักดิ์ยังคงบดเบียดลำควยกับรอยแตกสร้างความกระสันต์อย่างไม่ขาดสาย

"อื่มมมมมมมม" เสียงครางในลำคอกับอาการแอ่นสะท้าน เมื่อปลายถอกงัดเข้ากับติ่งเนื้อก่อนลำควยจะครูดผ่านมันไปตลอดลำ อาการแข็งขืนเมื่อครู่หายไปอย่างสิ้นเชิงแล้วในตอนนี้ เหลือเพียงเอวที่เผลอกระดกรับด้วยความเสียวและ 2 มือป่ายไปมาทั่วแผ่นหลังกำยำ 

บัดนี้ไพรินเริ่มเงี่ยนอยากลองกับควยท่อนนี้ของพ่อเธอเสียแล้ว 2 พ่อลูกบรรเลงเพลงรักกอดรัดประหนึ่งว่าเป็นคน ๆ เดียวกัน บนเตียงอันแสนอุ่นนุ่ม เล็บคม ๆ จิกเข้ากับแผ่นหลังเค้าเป็นระยะ ทุกครั้งที่หัวควยงัดสะกิดเม็ดละมุน

"อื่มมมม... อื่มมมม" เสียงอันเป็นสุขในลำคอ แสดงให้เห็นว่าในจิตใจของเด็กสาวตอนนี้ ไม่มีสิ่งใดต้องชั่งน้ำหนักอีก สัมผัสสวาทชวนให้คิดไปว่าถ้าดุ้นเนื้อนี้แทรกผ่านเข้าในหลืบอันคับแคบของเธอมันจะรู้สึกเช่นไร แต่ด้วยความเป็นผู้หญิงการเอ่ยปากถือเป็นเรื่องน่าอับอาย อีกทั้งผู้ที่เธอกำลังมีอารมณ์ร่วมด้วยกลับเป็นพ่อผู้ให้กำเนิด ฝ่ายไกรศักดิ์ก็เงี่ยนอยากเอาควยยัดรูหีลูกสาวเต็มทน แต่ด้วยประสบการณ์จึงรู้ว่าต้องทำอย่างแผ่วเบา เค้าถอยเอวอีกครั้งแต่คราวนี้ต่ำกว่าเดิมจนปลายควยจ่อเข้ากับปากรูหีแล้วจึงดันกดมันลงไปช้า ๆ

"ซี๊ดดดดส์" ไกรศักดิ์ครางด้วยความเสียว ปลายหัวซึ่งชโลมด้วยน้ำเหนียวจนฉ่ำเยิ้มมุดผ่านร่องเนื้ออุ่น ๆ ช้า ๆ เค้ารู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูกที่ลำควยกำลังจะแทรกเย็ดหีลูกสาว แต่เพียงไม่ถึงคอหยักมันกับหลุดงัดครูดเม็ดละมุน

"อู้ยยยยยยยยว์" ไพรินผวาโน้มต้นคอไกรศักดิ์ซุกเข้ากับลำคอเธอ ฝ่ายไกรศักดิ์เองก็เสียวไม่แพ้ลูกสาวเค้ายังคงกระดกเอวหวังให้ท่อนควยผ่านเข้าไปในตัวลูกสาวอีกครั้ง แต่กลับหลุดอีกเป็นครั้งที่ 2 คล้ายเป็นการกระตุ้นให้ไพรินอารมณ์เตลิดกระเจิง

"พ่อขา... ริน... ไม่ไหว... แล้ว... ซี๊ดดดส์" เหมือนเป็นคำอนุญาตไกรศักดิ์ไล้มือผ่านสีข้างเนียน นิ้วโป้งเกี่ยวเข้ากับขอบชั้นในตัวจิ๋ว เค้าโหย่งเอวค่อย ๆ รั้งมันผ่านสะโพกผายลงช้า ๆ ไม่มีสิ่งใดต้องคิดอีก อารมณ์เงี่ยนแรงปรารถนาส่งให้ไพรินยกก้นงามงอนเปิดทางให้เค้ารูดมันหลุดพ้นไปอย่างง่ายดาย 

ไกรศักดิ์หย่อนส่วนกลางลงอีกครั้ง บัดนี้เบื้องล่างของทั้ง 2 เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์มาขว้างกั้นให้เสียรสสัมผัสอีกต่อไป ท่อนเนื้อแข็งแทบปริทาบทับเนินหีโหนกนูนซึ่งพร้อมรับมันเข้าเป็นส่วนหนึ่งอีกครั้ง

"พ่อขอนะ" ไกรศักดิ์กระซิบข้างใบหูไพริน ทำเอาเธอขนลุกเกรียว เค้ากระดกเอวเบา ๆ พาปลายดุ้นเนื้อถูกับเม็ดละมุนเบา ๆ เหมือนถามหาคำตอบ
"ซี๊ดดดส์... ค่ะ... พ่อ"

"อูววววว์... อึ่มมมมมม" สิ้นคำว่าพ่อทั้งคู่ก็ต้องครางออกมาพร้อมกัน เมื่อหัวควยแทรกตัวผ่านปากร่องเสียวอันคับแน่น เยื่อพรหมจารีของเด็กสาวขาดลงทันที ไพรินจิกเล็บลงกับแผ่นหลังเค้า ใบหน้าเธอแหยเกคิ้วขมวดเม้มริมฝีปากแน่น

"เจ็บรึเปล่าลูกรัก... พ่อเอาออกนะ" ไม่มีคำตอบใด มีแต่เพียงอาการส่ายหน้าทั้ง ๆ ที่ตายังหลับ ไกรศักดิ์จึงค่อย ๆ ดันท่อนเนื้อให้จมลึกลงไปอีกครั้งอย่างช้า ๆ และแผ่วเบาเป็นที่สุด

"อูยยยยยว์... ซี๊ดดดส์... พ่อ" มันทั้งเจ็บทั้งเสียวอย่างบอกไม่ถูก กรงเล็บจิกแน่นนิ้วมือเกร็ง แต่ก็ไม่ทำให้ผู้เป็นพ่อเจ็บปวดแต่อย่างใด ร่องหลืบอันแคบอุ่นโอบรัดท่อนควยของเค้าพาให้เสียวไปทั้งลำ

"อึ่ม... ของลูกแน่นเหลือเกิน... ซี๊ดดดส์" ไกรศักดิ์อดครางไม่ได้กับความสมบูรณ์ของร่องหีลูกสาวคนงาม เค้าค่อย ๆ ถอนดุ้นเนื้ออกนิดหน่อย น้ำหีซึ่งถูกปิดกลั้นทาง ไหลออกตามชโลมลำควย ก่อนที่เค้าจะกดมันลงไปอีกครั้งอย่างแผ่วเบา

"อ้าาาาา... ซี๊ดดดส์" ช่างคับแน่นยิ่งนัก แม้น้ำเงี่ยนจะมากอารมณ์ปรารถนาจะรุนแรงแต่มันกลับไม่ทำให้ท่อนควยของเค้าผ่านเข้าไปโดยง่ายเลย มันสามารถเข้าไปได้เพียงครึ่งลำ ไกรศักดิ์เสียวควยเป็นที่สุดมันโอบรัดลำเนื้อของเค้าเสียเหลือเกิน ในใจคิดอยากกดมันย้ำลงไปให้หนอกชนหนอก แต่ก็กลัวลูกสาวอันเป็นที่รักต้องเจ็บปวด เค้าถอนมันออกช้า ๆ จนเกือบหลุด

"อย่าคะ... อู้ยยยยยย... ซี๊ดดดดส์... พ่อ" ความไร้เดียงสาพาให้ไพรินคิดไปว่าพ่อเธอจะเอามันออก จึงร้องห้ามพร้อมยกก้นงอนขึ้นตาม แต่กลับเป็นเวลาเดียวกับที่ไกรศักดิ์กลั้นใจกดสวนเอวส่งดุ้นเนื้อเข้าในร่องเสียว ด้วยความฉ่ำแฉะจากน้ำเมือกใส บัดนี้หนอกเนื้อของทั้งคู่บดเข้าหากัน ท่อนควยทั้งดุ้นฝังตัวอยู่ในหลืบหีแคบ ๆ ของลูกสาวแล้ว 

ไกรศักดิ์เงยหน้าแอ่นเอวเบียดส่วนกลางอัดเข้ากับโหนกเนินด้วยความเสียวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความอุ่นจนร้อนและคับแคบโอบรัดตลอดลำ ช่างเป็นสัมผัสสวาทสุดวิเศษเสียนี่กระไร เค้าก้มลงมองใบหน้าลูกสาวอย่างเอ็นดู แสงจันทร์สาดส่องกระทบ เธอช่างสวยงามราวกับเป็นนางฟ้าในเทพนิยาย ริมฝีปากน้อย ๆ ได้รูปดูเย้ายวน 

ไกรศักดิ์ค่อยบรรจงจุมพิตประทับจูบอันนุ่มนวลกับเรียวปากนั้น กอบกับค่อย ๆ ถอนลำเนื้อออกจากร่องช้า ๆ เมื่อถอยออกมาเกินครึ่งลำแล้วจึงพามันดำดิ่งลงในความคับแน่นนั้นอย่างแผ่วเบาอีกครั้ง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"อึ่มมมมม" มันเป็นความเสียวสุดบรรยาย เพราะความนุ่มนวลนี่กระมัง ไพรินจึงไร้ซึ่งความเจ็บปวดทั้ง ๆ ที่เป็นครั้งแรกของเธอ ในทางกลับกัน กลับมีแต่ความเสียวหี ร่างของเธอสะท้านปานจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

"เจ็บรึเปล่าลูก" ไกรศักดิ์ยันศอกพยุงตัว ถอนปากจากการจูบอันดูดดื่มมองหน้าลูกสาวพลางถามด้วยเสียงกระซิบ ไพรินไม่ตอบเพียงแต่ส่ายหน้าเบา ๆ แววตามองพ่อเธอด้วยความรัก เค้าเห็นเช่นนั้นจึงค่อย ๆ กระเด้าควยสั้น ๆ เบา ๆ ต่อไป เพียงเท่านั้นไพรินก็เสียวสยิวขมิบรับท่อนเนื้อทุกครั้งที่พ่อเธอขยับ เธอเม้มปากไกรศักดิ์มองดูยิ่งมีอารมณ์

"ของลูกวิเศษเหลือเกิน...อ้า" เค้าอดชมไม่ได้ ค่อย ๆ ถอนควยออกจนเกือบหลุดอีกครั้งแล้วกดมันจนหนอกเนื้อบดเบียดกัน

"ซี๊ดดดดส์ หนูเสียวค่ะพ่อ" ไพรินผวาขึ้นกอด เธอเสียววาบไปทั้งร่าง ท้องน้อยกระตุก ร่องหีบีบรัดลำควยพ่อเธออย่างแรง เธอตะกายขึ้นสวรรค์กับการร่วมรักครั้งแรกกับชายที่เรียกได้ว่าเป็นพ่อของเธอเอง

"อ้า... พ่อก็เสียวลูก... ซี๊ดดดส์" ด้วยแรงบีบตอดนั้น ไกรศักดิ์เสียวขนาดเกือบถึงจุดสุดยอดไปเหมือนกัน เค้าช้อนร่างลูกสาวขึ้น บัดนี้ทั้ง 2 อยู่ในท่านั่ง ไพรินโอบกอดลำคอพ่อเธอ ร่องหียังคงกระตุกตอดน้ำหีไหลเยิ้มลงไปถึงพวงสวรรค์ผู้เป็นพ่อ

"อู้ยยยยย" ไพรินครางเบา ๆ อีกครั้ง เมื่อไกรศักดิ์ขมิบเกร็งให้ลำควยพองในร่องหีลูกสาวพลางจับสะโพกผายขยับเล็กน้อย เธอเองก็เข้าใจได้โดยง่ายโยกเอวรับช้า ๆ เห็นเช่นนั้นไกรศักดิ์รู้ทันทีว่ากำแพงระหว่างพ่อลูกสลายไปแล้ว 

เค้าถอดเสื้อกล้ามอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของไพรินออก ร่างเปลือยของทั้งคู่กอดกันกลมเนื้อแนบเนื้อ อกอวบของเธอเบียดเข้ากับแผงอกกำยำ สร้างความซาบซ่านยิ่งนัก ลำควยซึ่งลึกไปยันปากมดลูกถูกขย่มโยกแรงขึ้น

"ซี๊ดดดส์... โอ้ววว์... เอาเลย... ลูกพ่อ" ไกรศักดิ์ทิ้งตัวลงนอนให้ลูกสาวซึ่งปล่อยอารมณ์ไปตามความเงี่ยน ละแล้วซึ่งความกระดากอายโยกหีเย็ดท่อนควยของเค้า ไพรินใช้มือทั้ง 2 ยันแผ่นอกพ่อเธอพร้อมยกตัวขย่มลำควย เต้าอวบกระเพื่อมไหวขึ้นลงสวยงามจนไกรศักดิ์ต้องเอื้อมไปบีบเคล้น

"อ้า... พ่อขา... ซี๊ดดดดส์... รินเสียว... อ้า" เธอเสียวรูหีจนไม่สามารถขย่มโยกได้ต่อไป ฟุบลงซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอของผู้เป็นพ่อ ไกรศักดิ์จึงกอดตอบพร้อมกระดกเอวเย็ดหีลูกสาวเร็วจี๋

"โอ้.. โอ้.. โอ้.. ซี๊ดส์.. พ่อ.. ซี๊ดส์.. อะ" ด้วยการกระเด้าเร็วแรงทำให้เสียงครางของเธอติดอยู่ในลำคอ เธอเสียวจนลมหายใจแน่นจุกในอก ร่องหีขับน้ำเงี่ยนไหลริน ยิ่งทำให้เค้ากระเด้าเย็ดเร็วขึ้น

"พะ.. พ่อ.. ระ.. ริน.. ริน.. จะเสร็จ... จะ... ซี๊ดดดดส์" สวรรค์ครั้งที่ 2 ของเธอกำลังใกล้เข้ามา แต่ไกรศักดิ์ไม่ต้องการเช่นนั้น เค้ารู้ดีว่าถ้าทำให้ไพรินเกือบถึงจุดแต่ไม่ถึง ครั้งแต่ไปเธอจะถึงสวรรค์อย่างสุดยอดเป็นเท่าทวีคูณ เค้าค่อย ๆ ลดความเร็วลงให้ลำควยแทรกเข้าออกในร่องหีช้า ๆ เนิบ ๆ

"ฮื้อ... ฮื้อ... ฮื้อ" เสียงหอบหายใจยาวจากไพริน เมื่อพ่อเธอหยุดกระหน่ำควยให้วิ่งเข้าออกในร่องหี ไกรศักดิ์พลิกตัวขึ้นเป็นฝ่ายคร่อมร่างลูกสาว พร้อมจับเธอบิดให้อยู่ในท่าโก้งโค้งโดยไม่ให้ท่อนเนื้อนั้นหลุดออก

"อู้ยยยยยย" ไพรินครางกระเส่า เพราะมันเหมือนลำควยหมุนควงในรูหีของเธอ ในท่านี้ทำให้ไกรศักดิ์เห็นถึงสะโพกแน่นกลมกลึงจับได้เต็มไม้เต็มมือ

"ซี๊ดดส์... อ้า" เมื่อลองกระเด้าเอวเย็ดดู มันช่างเสียวควยจริง ๆ หน้าขาเค้ากระทบแก้มก้นดังระงมเร้าอารมณ์แห่งกาม ร่องหีก็ขมิบรัดลำเป็นอย่างดี เค้าเริ่มโยกจากช้า ๆ แล้วเร่งขึ้น

"ซี๊ดดดส์... พ่อขา... ซี๊ดดดส์" ไพรินเอื้อมมือกลับมาจับมือเค้าด้วยความเสียวรูหี มันซาบซ่านขึ้นไปถึงสันหลัง ไกรศักดิ์กดหลังเธอเบา ๆ เธอฟุบใบหน้าลงอย่างว่าง่าย ส่งให้แก้มก้นซึ่งถูกกระแทกอยู่ลอยโด่งรับการเย็ดเข้าไปอีก

< ---------------------------------------- >

ขณะเดียวกันนั้นเอง วัชรีภรรยาของไกรศักดิ์ซึ่งหลับได้เพียงไม่นาน สภาพของเธอบนที่นอนในตอนนี้บิดกระสับกระส่ายไปมา เหงื่อกาฬแตกชโลมกาย คิ้วขมวดสีหน้าแสดงความกลัวอย่างเห็นได้ชัด

"อย่า... อย่าทำลูกชั้น... ไม่นะ... อย่า... ไม่... กรี๊ดดดด" วัชรีพร่ำพูดซ้ำไปมาก่อนจะสะดุ้งดึงตัวลุกขึ้นนั่งกรีดร้องอย่างสุดเสียง

"เฮื้อ... เฮื้อ... เฮื้อ... เฮื้อ..." เสียงหอบหายใจยาวดังชัดเจนในความเงียบ เธอเริ่มทบทวนสิ่งที่ได้พบเจอในความฝัน ณ ชายหาดริมทะเลยามค่ำคืน ชายวัยกลางคนเนื้อตัวสกปรกผมเผ้ารุงรัง กำลังคร่อมร่างสาวน้อย มือไม้ฉีกกระชากเสื้อผ้าเธอหลุดเป็นชิ้น ๆ อย่างบ้าคลั่ง เสียงร้องโหยหวนขอความช่วยเหลือพาให้เธอย่างก้าวเข้าไป 

และแล้วใบหน้าของร่างที่ถูกคร่อมอยู่นั้นก็เผยให้เห็น ไพรินนั่นเอง ลูกสาวสุดที่รักของเธอกำลังถูกใครบางคนพยายามข่มขืน ขณะที่ใช้ความคิดอยู่นั้นพลันเธอก็นึกถึงสามี วัชรีเอียงหน้ามองข้างตัว กลับเห็นเพียงที่นอนอันว่างเปล่า ในตอนนั้นเองแว่วเสียงบางอย่างแทรกเข้ามาในความเงียบงัน เธอหรี่ตาเงี่ยหูฟัง เสียงครางกระเส่าชัดขึ้นตามลำดับ วัชรีรู้สึกแปลกใจทั้งเรื่องสามีที่หายไป ความฝัน และเสียง เธอลงจากเตียงเดินออกจากห้องอย่างช้า ๆ ในใจก็นึกกลัวอยู่ไม่น้อย 

เสียงครวญครางดังขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเธอเยื้องกายใกล้ห้องนอนของไพริน ในระยะสายตาทำให้เห็นว่าประตูห้องของลูกสาวเปิดอยู่ ความฝันเริ่มทำให้เธอหวั่นวิตก ความห่วงลูกสาวทำเอาวัชรีรีบวิ่งไปยังประตูบานนั้นอย่างไม่คิดชีวิต และแล้วสิ่งที่เธอเห็นทำให้เธอถึงกลับช๊อค

"ไม่ไหวแล้ว... พ่อ... โอ้ววว... พ่อค่ะ... สะ... เสร็จแล้ว... โอ้วววววววว" ไกรศักดิ์ดึงรั้งสะโพกกลมกลึงของลูกสาวพร้อมอัดแก่นกายบดเบียด น้ำรักในลำกล้องพุ่งกระฉูดเข้าในโพรงหีอย่างรุ่นแรง

"อู้ยยยยยย..." ไพรินผวามือกำผู้ปูที่นอนแน่น ความรู้สึกถึงน้ำอุ่น ๆ พุ่งแรงเข้าในกายเธอส่งให้เธอถึงสวรรค์อีกครั้ง เธอบิดเกร็งเสียวสุดชีวิต ร่องหีบีบตอดลำควยของไกรศักดิ์เป็นจังหวะอย่างแรง ด้วยความเหนื่อยอ่อน ทั้ง 2 ทิ้งตัวลงนอนโดยไกรศักดิ์คร่อมอยู่บนร่างของลูกสาว เค้าพรมจูบพวงแก้มของเธอทั้งที่ท่อนเนื้อซึ่งกระตุกขับน้ำเงี่ยนเป็นระยะ ค่อย ๆ ลดขนาดลงยังคงคาอยู่ในรูหี สีหน้าของคนทั้ง 2 พ่อลูกดูผ่อนคลายอย่างมีความสุข แต่จู่ ๆ ไกรศักดิ์กลับเงยหน้าขึ้นมองวัชรีซึ่งอยู่หน้าประตู

"กรี๊ดดดดดดดด" วัชรีซึ่งยืนแข็งทื่อในสภาวะซ๊อคอยู่นั้น กลับกรีดร้องลั่นบ้าน ไกรศักดิ์และไพรินได้ยินก็สะดุ้งเฮือก เค้าและเธอผละออกจากกัน พลันสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็บังเกิดขึ้น สภาพบ้านที่ดูสวยงามกลับแปรเปลี่ยนเป็นบ้านร้างมืดทึม ขี้ฝุ่นหยากไย่เกาะอยู่โดยทั่ว อีกทั้งบนเตียงและพื้นก็มีทั้ง แมลงสาบ หนู เดินกันให้ดูน่าขยะแขยง

"หึ... หึ... ฮ่า... ฮ่า.. ฮ่า... หึ...หึ... หึ... ฮ่า... ฮ่า.. ฮ่า..."

เสียงหัวเราะราวกับปีศาจจากขุมนรกดังสนั่น ตัวบ้านเหมือนจะสั่นไหวปานจะถล่ม ทุกคนต่างตกใจในสิ่งที่พบเห็น

"คุณรีบปลุกนัทแล้วพาลงไปที่รถ ผมจะไปเอากุญแจ" ไกรศักดิ์ตะโกนบอกสั่งภรรยา และรีบวิ่งกลับไปที่ห้องเก็บข้าวของอย่างเร็ว

"นัทตื่นสินัท ตื่น" วัชรีเขย่าตัวลูกชายอย่างแรงหวังจะให้ตื่น แต่ดูเหมือนจะไร้ผล ยิ่งนานเสียงหัวเราะก็ยิ่งทวีความดังขึ้น บานหน้าต่างปิดเปิดกระแทกสร้างความหวาดกลัวให้แก่แม่ลูกอย่างสุดขั้ว

"ไป ไป ไป เร็ว" ไกรศักดิ์ซึ่งหยิบกระเป๋าเสื้อผ้ามาได้รีบตะโกนสั่งเธอทั้ง 2

"คุณรีบพารินออกไป เดี๋ยวผมอุ้มนัทออกไปเอง ไปเร็ว"

"หึ... หึ... ฮ่า... ฮ่า.. ฮ่า... หึ...หึ... หึ... ฮ่า... ฮ่า.. ฮ่า..."

เสียงหัวเราะยังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ ผงฝุ่นเริ่มล่วงลงมาเหมือนตัวบ้านใกล้ถล่มเต็มที วัชรีปรี่เข้าจูงมือลูกสาวในสภาพเปลือยเปล่านั่งคุดคู้ปิดหูหลับตาด้วยความกลัวอยู่ข้างเตียง ไกรศักดิ์แบกร่างนัทพงษ์ซึ่งยังคงสลบไสลขึ้นบ่า อีกมือลากกระเป๋าเสื้อผ้าวิ่งตามวัชรีออกมาติด ๆ ทั้ง ๆ ที่ยังอยู่ในสภาพเปลือยกาย ประตูทางออกเบื้องหน้าปิดอยู่ แต่ไกรศักดิ์หาได้กังวลไม่เค้ามองด้วยแววตาแข็งกร้าววิ่งแซงวัชรีใช้เท้าขวาถีบเข้ากับบานประตูอย่างแรง เพียงครั้งเดียวมันก็เปิดออก ทุกคนวิ่งไปที่รถอย่างไม่คิดชีวิต

"น้ำลูกพ่อ" เสียงสะอื้นเย็นยะเยือกดังมาจากด้านหลัง ทั้ง ๆ ที่วิ่งอยู่นั้น ไกรศักดิ์ได้หันไปมองจึงรู้ว่าเป็นอานนท์ แต่มันไม่ได้ทำให้เค้าหยุดวิ่งแต่อย่างใด ภาพอานนท์ยืนอยู่หน้าประตูบ้านร้างที่แสนน่ากลัว ผ้าสีขาวที่เคยเห็นห้อยระย้าสวยงาม กลับเปลี่ยนเป็นเศษผ้าสกปรกโบกสะบัดอย่างบ้าคลั่ง ซุ้มดอกไม้เมื่อกลางวันครั้งเคยได้นั่งดื่มไวน์กลายเป็นเพิงเก่า ๆ เต็มไปด้วยหญ้าทะเลดูรกรุงรัง เมื่อถึงรถไกรศักดิ์ส่งนัทพงษ์ให้กับภรรยา และรีบควานหากุญแจในกระเป๋าเสื้อผ้า

"น้ำ... อย่าทิ้งพ่อไป... กลับมาอยู่กับพ่อเถอะ"

อานนท์ค่อย ๆ ย่างก้าวเข้ามาหา ใบหน้าของเค้าดูเศร้าสร้อย มีคราบน้ำตาอาบแก้มอันซีดเผือก

"เร็วสิคะคุณ" วัชรีบอกเร่งด้วยใจระทึก

"เร็วแล้ว... เจอ... เจอแล้ว" รีโมทถูกกดทันที เมื่อเปิดประตูได้วัชรีรับพาลูกทั้ง 2 เข้านั่งด้านหลัง ส่วนเธอนั่งหน้า สติที่ยังดีทำให้ไกรศักดิ์สตาร์ทรถได้อย่างไม่ยากเย็น รถเคลื่อนตัวออกจากแดนนรกนั้นอย่างรวดเร็ว เมื่อพ้นรัศมีเสียงหัวเราะอันหน้ากลัว 

ทุกคนในรถก็เริ่มตั้งสติได้มีเพียงนัทพงษ์เท่านั้นยังคงนอนเหมือนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ไกรศักดิ์เหลือบมองกระจกหลัง ก็พลันเห็นร่างเปลือยของลูกสาว สายตาทั้งคู่ประสานกันทำให้รู้ว่าขณะนี้เค้าและเธออยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ไพรินรีบยกมือขึ้นปิดบังเต้างามบีบเบียดต้นขาเข้าหากันแน่น วัชรีเห็นเข้าจึงเอื้อมล้วงเสื้อผ้าในกระเป๋าให้ลูกสาวและสามี

"เอ่อ... ผม"

"เงียบเถอะคุณ ยังไม่ต้องพูดอะไร" วัชรีพูดสวนทันที เธอไม่อยากฟังสิ่งใดทั้งสิ้นในตอนนี้ ภาพที่เธอเห็นเมื่อครู่ยังติดตา แต่ที่จำไม่ลืมเลือนคือ ภาพสามีของเธอเงยหน้าขึ้นมอง ขณะนั้นเองบังเกิดสิ่งที่น่ากลัวยิ่ง ใบหน้านั้นกลับแปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าของอานนท์ซึ่งขาวซีดน่าสยดสยอง 

ในความคิดแวบหนึ่ง จู่ ๆ เธอก็คว้ากระเป๋าถือหน้ารถ เร่งค้นหาอะไรบางอย่าง ๆ ขะมักเขม้น หน้าหนังสือพิมพ์ซึ่งเธอตัดเก็บไว้ถูกหยิบออกมาพิจารณา แต่แล้วกลับทำให้เธอซ๊อคอีกครั้ง 

ข้อความเกี่ยวกับรางวัลโปรโมชั่นการท่องเที่ยวที่ครอบครัวเธอเห็นครั้งก่อนหายไป วัชรีคุ่นคิดทบทวนสิ่งต่าง ๆ ในจิตใจ 

ตอนนี้เธอสับสนว่าจะโกรธสามีที่ทำในสิ่งผิดประเพณีรึไม่ หรือสิ่งที่เธอเห็นนั้น สามีเธอไม่รู้ในการกระทำของตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มแรก ล้วนเป็นฝีมือของสิ่งเร้นลับที่เรียกว่าผีงั้นหรือ..........to be continued




อย่าลืมกดติดตามทวิตไหม่ไว้นะ

ทวิตสำรอง https://twitter.com/v243091759

เผื่อทวิตบิน อย่าลืมแอด VK เอาไว้นะ 

แม่ยอมให้ลูกเย็ด อยากเย็ดแม่ โดนอากงเย็ด เสียวจัง จะเล่นเกมหรือจะเย็ดแม่ อยากเย็ดลูก โดนพ่อเย็ดจนท้อง น้ำควยพ่อ พ่อเย็ดแรงๆ อมให้พ่อ ควยลูก ทวิต แตกในลูกสาว เรื่องเสียว แม่ลูก bdsm ผัวขาเย็ดแรงๆ แม่เจ็บหี แม่ร่านควย ชอบเย็ด โดนพ่อเย็ด การ์ตูนพ่อเย็ดลูกสาว ดูหนังโป๊เด็ด หนัง18+ อ่านเรื่องเสียว incestcaption หนังโป๊แนวครอบครัว พ่อเย็ดลูก ลูกเย็ดแม่ lionthelast galsexy เย็ดหีแม่แรงๆ ท้องกับลูกชาย เย็ดลูกสาว จุดกางเเตด incestcaption galsexy กระหรี่ของพ่อ จุดกางเเตต.com อยากเย็ดลูกสาว ชอบเย็ดลูก โดนพ่อเย็ด รูหีแม่ พ่อเสียว รวมคลิปเสียว incest ไทย ดูดควยพ่อ อยากท้อง แม่เป็นกระหรี่ โดนควยพ่อ ขย่มควยพ่อ อยากเย็ดกับแม่ อาบน้ำกับลูกชาย ดูดควยพี่ชาย เย็ดแปลไทย

ความคิดเห็น